Dierentolk Birgitta 'praat' met dieren die niet lekker in hun vel zitten
Eerst even een korte uitleg. Want hoe werkt dat precies, communiceren met dieren zonder te praten? "Ik neem dingen intuïtief waar, in de vorm van woorden, beelden en geluiden", vertelt Birgitta vanuit haar praktijk in Oeffelt. "Emoties en gevoel komen ook bij me binnen. Het is een soort non-verbale vorm van communicatie, een universele taal."
"Een kat heeft vaak schijt aan dingen en zegt gewoon wat 'm niet aanstaat."
Honden, konijnen en papegaaien, alles komt langs. Lachend: "Ik dacht eerst dat schildpadden niet zo veel te vertellen hadden, maar daar ben ik wel een beetje op teruggekomen." Het liefst communiceert ze met katten. "Zij zijn niet afhankelijk van ons en daarom heel eerlijk. Een kat heeft vaak schijt aan dingen en durft gewoon te vertellen wat 'm niet aanstaat."
Vaak denken mensen dat een dierentolk de lichaamstaal van een paard, cavia of parkiet leest. "Maar ik leg juist contact met de ziel van het dier", zegt ze. "En dat gebeurt met een foto. Iemand hoeft dus niet langs te komen met een dier."
Als een dier niet blij is, uit zich dat op verschillende manieren. Een hond kan angstig zijn of agressief, een kat plast naast de bak en doet afstandelijk, een paard reageert humeurig of schrikt overal van. Birgitta biedt als dierentolk uitkomst bij gedragsproblemen en angsten.
"Met een foto kan ik contact leggen met de ziel van het dier."
Het klinkt misschien wat zweverig, maar dat is het absoluut niet, benadrukt ze. "Als er iemand met beide benen op de grond staat, dan ben ik dat wel." Eerder maakte ze carrière in het bedrijfsleven, waar het draait om gedrevenheid en daadkracht. In die tijd had ze zelf vier katten en vijf honden. Omdat ze die beter wilde leren doorgronden, besloot ze zich in het vak van dierentolk te verdiepen.
Dierentolken bestonden in die tijd nog niet in Nederland. Daarom stapte ze op het vliegtuig naar Amerika voor een opleiding. "Ik wilde het leren van iemand die niet zo zweverig was. En eerlijk, ik ben er best sceptisch naartoe gegaan. Pas toen de cursusleider met mijn eigen dieren communiceerde en me dingen vertelde die ze helemaal niet kon weten, was ik om."
De afgelopen 23 jaar hielp Birgitta talloze beestjes op de goede weg. Ze werkt veel met mishandelde of getraumatiseerde dieren. Een hond met medische problemen laat haar weten waar de pijn precies zit en wat hij nodig heeft om die pijn te verlichten. Met die informatie kan het baasje vervolgens naar de dierenarts.
Soms wordt ze gebeld als iemand gaat verhuizen en ze het dier willen voorbereiden op de verhuizing. Of er is een baby op komst, of een nieuwe pup. Stervensbegeleiding doet ze ook.
De band met haar eigen viervoeters is er enorm door versterkt. "Ik kan vooral qua gezondheid meteen inhaken als iets niet zo prettig is. Weet je, dieren zijn vaak zo blij dat er iemand is die naar ze luistert en ze begrijpt."
"Het is een soort zesde zintuig, diep weggestopt."
Birgitta geeft ook cursussen. "Iedereen kan het leren", zegt ze vol overtuiging. "Het is een soort zesde zintuig, diep weggestopt, je moet alleen weten hoe je het terug kunt halen. En dat doe je door je rechter hersenhelft meer te trainen en te oefenen. In het begin lijkt het misschien een ver van je bed-show, maar na twee dagen is het voor de meesten al de normaalste zaak van de wereld."
Veel cursisten gebruiken het 'herboren zintuig' voor hun eigen dier, maar Birgitta krijgt ook dierenartsen en gedragsbegeleiders over de vloer, net als paardentrainers en mensen die veel met papegaaien werken. Zij willen het 'praten' met de dieren combineren met hun werk.
En sommige mensen blijven terugkomen. "Er is iemand die zichzelf al tien jaar met haar verjaardag op een consult trakteert, omdat ze wil weten hoe haar huisdier zich voelt. Een cadeautje om nog dichter bij elkaar te komen.
Reactie Koninklijke Maatschappij voor Diergeneeskunde (KNMvD)
"Veel (gedrags)problemen bij dieren hebben een medische oorzaak en als ze niet op de juiste manier of te laat worden behandeld kunnen de klachten verergeren. Het is wettelijk vastgelegd dat het verlenen van medische zorg aan dieren uitsluitend mag worden gedaan door dierenartsen.
Deze dierenartsen volgen een jarenlange academische opleiding. Aan de universiteit leren zij dieren te onderzoeken en te behandelen op een manier die 'evidence-based' is. Dat betekent dat met onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek is aangetoond dat wat ze doen effectief en veilig is. Voor zover de KNMvD weet, is niet wetenschappelijk aangetoond dat praten met dieren mogelijk is.
Om medische oorzaken voor problemen uit te sluiten, adviseert de KNMvD dan ook om altijd een dierenarts te raadplegen als een dier zich niet prettig lijkt te voelen."