Zelf werkt Arthur (41) in de operatiekamer van het ETZ in Tilburg. Hetzelfde ziekenhuis dus waar vriendin Janneke (40) werkzaam is op de planningsafdeling Ze hebben net anderhalf jaar een relatie. Tien jaar zijn ze al collega's, maar ze leerden elkaar beter kennen toen hun vorige relatie stuk liep.

Hulp zit in de familie
"Mijn familie zit niet in de zorgende sector, maar aan Janneke's kant is dat compleet anders", vertelt Arthur. "Wij werken dus in het ziekenhuis. De zus van Janneke ook en haar vader rijdt nu op de ambulance om intensive care-patiënten naar andere ziekenhuizen te brengen. Haar moeder werkt voor DELA als uitvaartbegeleidster. Zij krijgt nu ook veel met de gevolgen van het coronavirus te maken."

"Toen ik me realiseerde dat mijn hele schoonfamilie nu helpt tijdens de coronacrisis voelde ik me zo trots", zegt Arthur. "De vader van Janneke is gepensioneerd en hield zich voorheen vooral bezig met verzekeringen en banken. Na zijn pensioen is hij op de ambulance gaan rijden om mensen uit het buitenland terug naar Nederland te brengen. Dan moet hij bijvoorbeeld ineens naar Oostenrijk."

"Mijn vriendin en ik werken op afdelingen waar nu weinig te beleven valt. Operaties zijn afgeblazen en patiënten in de wacht gezet. Janneke schiet nu te hulp als planner op de verpleegafdeling en ik heb mij opgegeven voor diverse andere afdelingen waar ze een extra handje kunnen gebruiken. Desnoods ga ik eten rondbrengen."

Ongemakkelijk
Het applaus, de spandoeken en andere lofuitingen bezorgen Arthur een ongemakkelijk gevoel. "Staan ze daar te klappen voor al het personeel dat zich uit de naad werkt, maar ik heb nu niks omhanden. Dus ik wil mezelf graag nuttig maken."