Anouska brak haar been bij een ongeluk en zoekt nu de vrouw die haar hielp
Anouska ligt met een gebroken been aan bed gekluisterd als ze vertelt over haar zoektocht. Op woensdagavond 21 december reed ze rond acht uur met haar scooter over de Wouwsestraatweg, toen ze in botsing kwam met een auto. "Ik viel van mijn scooter. Toen ik nog vol adrenaline op wilde staan, kwam ik erachter dat mijn been alle kanten opstond", herinnert ze zich.
Ze raakte overstuur en belde zelf 112. "Ik had ontzettend veel pijn en was het best wel aan het uitkrijsen. Toen kwam er opeens een vrouw naast me zitten om me te helpen."
"Ze heeft mijn tranen weggeveegd."
Terwijl ze wachtte op de ambulance, werd Anouska gekalmeerd door de vrouw. "Ze heeft mijn tranen weggeveegd. Ze leidde me af, door tegen me te blijven praten en me van alles te vragen over mijn leven. We hebben een tijdje gepraat over mijn verzorgpony. Dat vond ik zo lief van haar." Ook toen de hulpdiensten er waren, bleef de vrouw in de buurt van Anouska.
Uiteindelijk werd de 21-jarige met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht. Daar bleek dat haar been op meerdere plekken gebroken was. "In mijn scheenbeen en kuitbeen zit een flinke breuk. Met een operatie hebben ze er een pen ingezet. Sindsdien lig ik in bed."
De prognose is dat Anouska over zo'n twee maanden pas weer kan beginnen met zelfstandig lopen. Tot die tijd kan ze alleen nog naar buiten in een rolstoel. "Ik mis het rijden en wandelen met mijn verzorgpony. Een emotioneel wrak voel ik me, echt verschrikkelijk. Ik kan mijn ei niet meer kwijt."
"Hopelijk kan ik haar op deze manier vinden."
Maar terwijl ze ligt te herstellen, blijft ze maar denken aan de vrouw die haar zo goed hielp. Anouska is erop gebrand om haar te vinden. "Ik ben zo blij met haar hulp geweest. Ze was echt een hele steun op dat moment. Ik zou haar heel graag willen bedanken en laten weten hoeveel ze voor me heeft betekend."
Helaas weet ze niet veel details meer over de vrouw. "Ze was niet betrokken bij het ongeluk, dus haar gegevens zijn niet genoteerd. Ik herinner me alleen hele stomme details, zoals dat ze een muts ophad. Volgens mij was het een felgekleurde muts, maar ook dat weet ik niet zeker." Ook had ze lang haar en een zachte, zorgzame stem. "Meer weet ik niet, dat maakt het zo lastig." Zelf droeg Anouska die dag een lange, gele jas.
Op Facebook heeft ze al een oproep geplaatst, maar die heeft niets opgeleverd. "Daar baal ik van. Hopelijk kan ik haar op deze manier vinden. Ze is echt een grote steun voor me geweest."
Ben jij de vrouw die Anouska zoekt? Stuur ons dan een berichtje.