Het begon toch langzaam te knagen aan Olivier Boscagli. In zijn eerste vier jaar bij de club zat er een stijgende lijn in, maar toch kwam PSV telkens tekort voor het landskampioenschap. “Je krijgt onbedoeld toch wat twijfels. Ik had me echt voorgenomen ooit kampioen te worden met deze club. Elk jaar kwamen we een stapje dichterbij, dat we het nu geflikt hebben, is een hele grote opluchting.”

De Fransman maakte in vijf jaar PSV ups en downs mee. Hij begon met een teleurstellende vierde plek in een coronajaar waarna een wederopbouw begon. Elk jaar kwam PSV een stapje dichter bij de titel en dit jaar viel alles op z’n plek. “Zes jaar zonder landstitel is voor PSV een moeilijke periode. Het waren voor mij ook vijf hele lange jaren. In het begin had ik echt moeite met de cultuur hier, maar dat ik na vijf jaar eindelijk met de schaal sta, is fantastisch.”

Toch had het niet veel gescheeld of Boscagli was in 2020 alweer vertrokken. Hij speelde niet veel en twijfelde over zijn toekomst bij PSV. Ook omdat hij moeite had met de hoge verwachtingen in Eindhoven. “Toch besloot ik voor mijn kans te gaan. Na drie supercups, twee KNVB-bekers en nu de landstitel kan ik wel zeggen dat dat een van de beste beslissingen van mijn leven is geweest.”

Door de jaren heen is de Fransman zich met zijn gezin ook steeds meer thuis gaan voelen in de omgeving van Eindhoven. Twee jaar geleden werd hij voor het eerst vader van zoon Pablo en in maart van dit jaar kwam daar een dochtertje bij. “Het is jammer dat zij niet veel mee zullen krijgen van het kampioensfeest. Maar als ze hier over een paar jaar lopen dan hoop ik dat ze mij op foto’s in en rond het stadion gaan terugzien. Dan kan ik zeggen: ‘Papa is een kampioen.'"

De band met de club is voor Boscagli onbeschrijfelijk. Hij groeide in vijf jaar uit tot een publiekslieveling. De fans hebben de verdediger in hun hart gesloten en er gaat bijna geen wedstrijd voorbij waarna de Fransman niet zijn shirt weggeeft. “De supporters maken de club. Een shirtje weggeven is voor mij een kleine moeite, maar ik ben vooral blij dat we ze nu een landstitel kunnen geven. Dat heeft nog meer waarde.”

Zelf was hij als kind groot fan van AS Monaco waarmee hij ook pieken en dalen beleefde. “Daarom snap ik de hunkering van de fans heel goed. Zij werken keihard om elke week weer naar ons te kunnen komen kijken. Het was terecht dat ze de afgelopen jaren niet altijd tevreden waren, maar ik hoop dat dit veel goedmaakt.”

Tot slot is het de vraag of deze landstitel ook het afscheid van de publiekslieveling betekent. Boscagli heeft nog een contract voor één jaar. “We zullen binnenkort met PSV gaan praten. Je weet wat je hebt, maar niet wat je krijgt, dat is zeker in de voetballerij heel belangrijk. Maar ik zit ook in de beste fase van mijn carrière. Ik kan me er nu nog niet te druk om maken. Ik ga hiervan genieten, want kampioen word je niet elk jaar. Daar kan ik inmiddels over meepraten.”