Jan Pax werd in 1933 geboren vlak naast het stadion van PSV. Vier jaar nadat de Eindhovense club voor het eerst landskampioen werd. Het is één van de twee titels die Pax niet (bewust) heeft meegemaakt. Vraag hem naar de derde titel uit 1951 en de eerste anekdotes komen op tafel.

Zo kan hij zich nog een doelpunt herinneren van Coen Dillen tegen DWS dat indruk heeft gemaakt: "Hij schoot de bal vanaf de middellijn zo hard binnen. De keeper kreeg er zijn hoofd nog tegenaan, maar die moet echt een hersenschudding hebben gehad. Dat was een belangrijk doelpunt, want DWS werd dat seizoen tweede.”

Pax zelf was geen grootse voetballer, hij speelde bij de amateurtak van PSV. In de jaren 70 werd hij gastheer van de pers in het stadion en hoewel hij nu geen officiële functie meer heeft, loopt hij nog voor elke thuiswedstrijd even binnen in de perszaal.

Hij maakte in al die jaren vele landskampioenschappen mee. “Maar we hadden wel meer feestjes in die tijd hoor, want we zijn ook een aantal keer afdelingskampioen geworden. Dan werd je kampioen van het Zuiden.”

Dat gebeurde bijvoorbeeld ook in 1954, het jaar waarin Pax eindexamen had. “Ik had een prima cijferlijst, maar toch stond er één onvoldoende op voor mechanica. Dat vak had ik een dag nadat PSV was gehuldigd voor het afdelingskampioenschap. Ik had toen wel iets te veel gedronken”, zegt hij lachend.

Een aantal jaar later verpeste een half glas champagne het kampioensfeest voor Pax. “Ik had toen al een rol bij PSV en ik kreeg vlak na het behalen van de titel een koud glas champagne in mijn handen gedrukt. Maar het was die dag heel warm, dus die alcohol viel heel slecht. Als een dief in de nacht ben ik al na een halfuur vertrokken.”

Dat Pax een kampioensfeestje miste, gebeurde daarna nóg een keer. “Ik had haast om de wedstrijd te halen, maar viel toen over een bosje en brak mijn heup. Ze hebben toen tijdens het feest nog aangeboden om mij op te komen halen, dat heb ik ze maar niet laten doen, want ik heb geen idee hoe ik dan thuis was gekomen.”

De Eindhovenaar zag PSV in al die jaren uitgroeien tot de topclub die het nu is. De 25e schaal kan worden toegevoegd aan de prijzenkast: een goed gevulde prijzenkast. Elke prijs die PSV heeft staan, staat genoteerd in het boek van Pax. “Maar we hadden ook veel prijzen kwijt kunnen zijn. Tijdens de verbouwing hebben de kampioensschalen hier gewoon een keer op de stoep gelegen. Toen ben ik ze toch maar bij elkaar gaan rapen, want dat kon niet de bedoeling zijn.”

Wanneer de PSV-selectie de 25e schaal maandagmiddag aan de fans laat zien, zal Pax ongetwijfeld op een afstandje toekijken. “Het is toch uniek dat ik dit nog mag meemaken. Ik hoop dat het niet de laatste is.”