Mevrouw Raats kreeg de onderscheiding voor het dappere optreden van haar inmiddels overleden ouders tijdens de oorlog. Henk en Maria Raats zorgden in de oorlogsjaren korte tijd voor twee Joodse onderduikkinderen: Esther en Lea Flinker.
Een groot aantal familieleden van de familie Flinker, onder wie Lea Flinker waren eregast bij de uitreiking in zaal Zeelandia. De bijeenkomst werd ook bijgewoond door kinderen van groep acht van bassischool De Singel.
Op doorreis naar ZwitserlandIn 1942 aarzelde de vader van Corry Raats geen moment toen hij door de Haagse koopman Lazjer Flinker in 1942 werd gevraagd om twee van zijn dochtertjes op te vangen. Lazjer Flinker wilde proberen om zijn gezin in Den Haag via Roosendaal in Zwitserland in veiligheid te brengen.
Ook de andere vijf kinderen Flinker doken tijdens de oorlog daarom korte tijd onder in Roosendaal. Uiteindelijk werden alle gezinsleden opgepakt of verraden. Esther en Lea Flinker, hun drie zusjes en hun broer wisten de holocaust te overleven.
Het echtpaar Flinker en hun oudste zoon kwamen om het leven in de concentratiekampen. De kinderen Flinker zijn hun onderduikouders altijd diep dankbaar gebleven. Ze wonen sinds het einde van de oorlog in Israël.
Onderscheiding postuumDe  postume onderscheiding voor het echtpaar Raats kwam in een stroomversnelling door een boek van de Roosendaalse historicus John Braat. In het boek 'De Joodse Gemeenschap in Roosendaal' besteedt Braat aandacht aan de zaak.
Hij slaagde er ook in om het contact tussen de familie Flinker en mevrouw Raats herstellen. Corry en haar man Hein zijn inmiddels op bezoek geweest in Israël.
Corry Raats heeft dierbare herinneringen aan haar 'nichtjes' die tijdens de oorlog te gast waren. Esther Flinker schreef een versje in het poëzie-album van de toen negenjarige Corry. Boven zijn er Engeltjes, Beneden zijn er geen, Daar zijn alleen maar Bengeltjes, Daarvan ben jij er een. De Roosendaalse heeft het album altijd bewaard.