Leen is voor het Zuidelijk Toneel stadskunstenaar in Tilburg. Van origine een Vlaamse, kende ze het verhaal van Peerke Donders niet. Maar wie zich met Tilburg bezig houdt, leert zijn geschiedenis snel kennen. Peerke Donders is even Tilburgs als Willem II en het Paleis-Raadhuis.
BriefjesActeur Ad van Kempen die in de voorstelling meespeelt, komt uit Tilburg. Hij ging met zijn grootouders naar de kapel van Peerke om er briefjes achter te laten met zaken waarbij hij de hulp van Peerke nodig had. Hij herinnert zich het zandpad en een enigszins afgebladderde houten deur. "Nu is het een instituut geworden met een uitspanning en een uitbouw aan de kapel; toen was dat nog niet zo."
In de voorstelling van Leen Braspenning wordt Peerke Donders overigens niet ten tonele gevoerd. Het verhaal op het toneel gaat over twee mannen die op bedevaart gaan. Ze reizen met de boot van Paramaribo naar Batavia, de enigszins verwarrende naam van de missiepost waar de Tilburgse priester Petrus Donders de melaatsen verpleegde. Het is een bedevaart die echt bestaat en Leen heeft voor haar voorstelling de verslagen van veel pelgrims gelezen.
ProblemenEen van de twee mannen zit volop in de problemen, die hij overigens zelf heeft veroorzaakt. De voorstelling gaat erover hoe hij door zijn geloof in Peerke Donders weer vorm weet te geven aan zijn leven.
Peerke Donders is het eerste stukje Tilburgse geschiedenis dat Leen Braspenning als stadskunstenaar onder handen neemt. Haar volgende voorstelling gaat waarschijnlijk over de Eerste Wereldoorlog in Tilburg en dan vooral over de Belgische vluchtelingen die de stad - net als de rest van Zuid-Nederland - kreeg te verwerken.