Veldhuizen was pas twee weken in Afghanistan toen het mis ging. Toen hij voor de eerste keer buiten de grenzen van het kamp ging rijden, reed hij op een bermbom. Hij en zijn chauffeur raakten gelukkig niet gewond, maar de beelden schieten nog elke dag door zijn hoofd.
Rust"Toen ik na een missie van vier maanden terugkwam, was Brabant eigenlijk te klein. Overal waren mensen die dingen van me wilden weten en sommige vragen sloegen echt als een tang op een varken", vertelt Veldhuizen. "Ik had vooral behoefte aan rust en ging daarom met mijn vrouw en kind naar Mexico. Daar kwam ik erachter dat het echt mis was."
Op een strand realiseerde Veldhuizen zich dat het niet goed ging. "Het was te warm, te druk, te veel mensen", zegt Veldhuizen. "Op een gegeven moment gooide een jongen een bal tegen mijn hoofd en toen ging bij mij een knop om. Alles vervaagde en ik hoorde of zag niemand meer, behalve dat kind. Mijn hersenen kenden maar één stand: vechten. Als eens dier dat alleen nog maar zijn prooi ziet. Ik heb dat kind opgepakt en ruw bij zijn moeder teruggezet."
Wat als?Op dat strand is niets vreselijks gebeurd, maar voor Veldhuizen was het toen duidelijk dat hij echt hulp nodig had. "Wat als zoiets nog een keer voorkomt op een ander moment? Wat als ik dan toevallig sta te timmeren en een hamer in mijn hand heb?", vertelt Veldhuizen. "Ik wilde nooit meer zoiets meemaken."
Inmiddels wordt Veldhuizen behandeld en gaat het langzaam beter met hem, alhoewel het hem soms op rare momenten grijpt. "Net zat ik met mijn rug naar de deur", vertelt hij in de radiostudio van Omroep Brabant. "Als er iemand langs loopt móet ik omkijken, ik móet weten wie het is. En dan ben ik ook meteen de draad kwijt." Ook heeft hij nog steeds last van constant trillende handen en nachtmerries.
'De oorlog in mijn kop'Veldhuizen heeft een boek geschreven over zijn ervaringen: 'De oorlog in mijn kop'. Het is erg moeilijk voor hem om aan de oorlog terug te denken. "Op een gegeven moment begrepen zelfs mijn eigen ouders me niet meer, dat was erg eenzaam", aldus Veldhuizen. "Ik ben toen gaan praten met de jongens in Oirschot, ik wilde gewoon dat iemand het begreep. Toen realiseerde ik me dat een boek zou helpen om dat begrip te krijgen."
'De oorlog in mijn kop' komt deze maand uit. "Iedereen die er iets wil leren, zou het moeten lezen. Oorlog is iets heel anders dan wat je in het Journaal ziet", vertelt Veldhuizen. "Vooral voor familie en vrienden van militairen is het nuttig, zij begrijpen opeens veel meer van wat hun geliefden doormaken."