De mensen van de Pollepel en Het Raakveld noemen het zelf een huwelijk dat ze aangaan met elkaar. Bij een huwelijk hoort een zegen en dus kwam Pater Poels voor die gelegenheid nog langs. Beetje weemoedMet zijn zegen werd de nieuwe eetgelegenheid geopend. Poels was in de jaren zestig de initiatiefnemer van de Pollepel. "Ik sta hier toch wel met een beetje weemoed, want alle dingen die veranderen doen een beetje zeer", vertelt de pater. "Langs de andere kant ben ik ook blij dat er een oplossing is gekomen."
Hij heeft vertrouwen in de toekomst van De Halve Gare. "Ik ken een aantal mensen die hier nu aan de slag gaan ik heb er goeie verwachtingen bij."

Gezelligheid moet blijvenDe voormalige klanten van de Pollepel zijn blij dat ze een nieuwe plek hebben waar ze terecht kunnen voor een maaltijd. "Alleen de locatie is anders", vertelt een vrouw die zit te genieten van haar soep. "Verder is alles hetzelfde. Dezelfde lieve mensen om je heen en gewoon lekker kletsen met iedereen."
En daar zijn de meeste mensen het mee eens. Ook maandagavond is het een gezellige bedoeling. Zodra één van de gasten de microfoon pakt en uit volle borst André Hazes' Bloed, Zweet en Tranen zingt, duurt het niet lang voordat de hele zaal mee zingt en zwaait.
Dubbel gevoel In de keuken is Pauline Penners ondertussen druk bezig met het klaarzetten van het hoofdgerecht. "Ik sta hier met een dubbel gevoel", vertelt ze. "Ik ben vooral blij dat we nu hier terecht kunnen maar er zijn ook frustraties over het afgelopen anderhalve jaar." Toch vindt Penners de doorstart reden voor een heel groot feest. "Het is mooi dat dit vanuit een burgerinitiatief tot stand is gekomen."
Zjef Naaijkens van het Raakveld is ook blij met het initiatief in zijn pand. Het Raakveld is een werkplaats voor mensen met een beperking. Zij vinden er een vorm van dagbesteding. "Wij hadden al één keer in de week een restaurantfunctie en nu gaan we dat vier keer in de week doen. Onze mensen kunnen dan ook meehelpen in de keuken van het restaurant."