Paniek door ruit die tijdens treinrit kapotspringt: 'Het glas vloog door de coupé'
Osasu heeft geen idee wat er precies gebeurde voor de ruit in de buurt van Ravenstein sprong. "De trein reed op volle snelheid, dus er was al best veel lawaai. We hebben geen steen gezien of gehoord, dus voor zover ik kon zien is hij niet kapotgegooid."
Volgens de NS is er naar alle waarschijnlijkheid toch iets van buitenaf tegen de ruit gegooid. Dat zegt een woordvoerder op basis van gesprekken met andere ooggetuigen. Wat er precies gebeurd is, moet nog onderzocht worden. Dat doet de NS samen met de politie en ProRail.
Eén gewondeDinsdagavond zat er niemand op de vier stoelen naast de ruit die brak. Aan de overkant van het gangpad zat een man, die een stukje glas in zijn wenkbrauw kreeg, zag Osasu. "Hij bleef gelukkig heel rustig. Maar er zaten veel vrouwen in de coupé. Die begonnen te gillen. Ik zag ook twee oudere vrouwen op de grond liggen. Ik dacht dat zij ook gewond waren, maar dat bleek gelukkig niet zo."
De Eindhovense dacht eerst aan een aanslag, maar kwam snel bij zinnen. Alleen de trein bleef doorrijden, op volle snelheid. De paniek sloeg opnieuw toe toen een tweede trein langsreed. Een deel van het glas dat nog in het venster zat, vloog alsnog door de coupé.
NoodremEen medepassagier trok vervolgens snel aan de noodrem, waarna de conducteur de passagiers naar de eerste klas dirigeerde. Daar kregen ze twee couponnetjes voor de schrik: één voor 2,50 euro korting bij de Kiosk en een kaart om gratis in de eerste klas te reizen. De trein reed na station Oss rustig door naar Den Bosch, waar iedereen eruit kon.
De conductrice bood de geschrokken passagiers nog aan om over het incident te praten, maar Osasu ging snel door naar haar kamer in Eindhoven. Daar kwam even later toch de schrik naar boven. "Ik heb in Eindhoven nog een conducteur aangesproken om te vragen of hij wist wat er gebeurd kon zijn. Maar hij wist van niets. Ik wil nu toch wel graag weten wat er precies is gebeurd. Want als de ruiten van die nieuwe intercity's zomaar kunnen springen, durf ik niet zomaar meer naast het raam te gaan zitten."