Jari Litmanen, een wat ielige Finse jongen die in 1992 van het onbeduidende MyPa-47 Anjalankoski naar Ajax vertrok. Hij mocht dan een paar tientallen jaren jonger zijn, en speler bij een club van boven de rivieren, Adriana Oome was verkocht: “Hij viel meteen bij me in de smaak.”

“Hij was zo’n lieve jongen. Hij pakte ooit één keer een rode kaart en daar baalde hij enorm van. En het was gewoon een hele goede voetballer.” Of ze stiekem een beetje verliefd is om Litmanen? “Nee, daar ben ik veel te oud voor. Ik zie hem meer als een soort zoon.”

Messcherp
Haar idool mag dan al een tijdje gestopt zijn. Mevrouw Oomen - al sinds haar jeugd Ajax-fan - volgt hem nog steeds op de voet. “Mijn zoon stuurde me laatst nog een artikel over hem door. Wist je dat hij twee kinderen heeft? En hij komt nog regelmatig in Amsterdam voor fysiotherapie.”

En ze mag dan 87 zijn, mevrouw Oomen is nog net zo scherp als de voorzetten van haar idool: “Laatst keek ik naar een wedstrijd en toen zag ik Sjaak Swart, een icoon van Ajax, op de tribune zitten. Naast hem zag je de achterkant van een hoofd. Ik wist meteen dat het Litmanen was.”

Ontmoeting
Via haar kleinkinderen was het nieuws over een kwieke tachtiger met een vurige wens om Litmanen te ontmoeten bij Ajax-medewerker David Endt terechtgekomen. Die seinde Litmanen zelf in. Een ontmoeting ging (nog) niet, maar de grote meester stuurde haar wel een kaart. En daar is mevrouw Oomen ook al blij mee.

De brief krijgt een speciale plek in huis, verzekert ze. Waar precies weet ze nog niet. “Ik kreeg hem pas anderhalf uur geleden binnen.” Toch houdt ze hoop dat ze haar idool ook nog een keer persoonlijk mag ontmoeten. “Ik ben al op leeftijd. Maar zeg nooit nooit. Ik heb nog een beetje hoop.”

[youtube:https://youtu.be/RFLdz2kDcM0]