Vrijdag ging het mis. “Ik hoorde een loslopende hond blaffen bij ons achter op de plaats. Ik wist ‘m weg te jagen, maar twee van mijn katten kwamen alsnog met de staart tussen de benen binnen. Alleen, ik miste Miep.” Heel lang zoeken hoefde Jolanda niet. 

Ze zag de hond tegen een boom in haar straat krabben. Miep was de betreffende boom ingevlucht, maar wilde vervolgens niet meer omlaag komen.

Alles geprobeerd, niets hielp
“Een stukje verderop woont een schilder, die heeft een lange ladder. Maar ja, zo gauw wij de ladder tegen de boom plaatsten, deinsde Miep achteruit. We hebben dat iedere dag geprobeerd. En iedereen riep: ‘Hij is erin gekomen, dan komt ‘ie er ook maar weer uit.’” Nou ja, blijkbaar niet. Miep was niet voor een gat te vangen.

Eigenlijk was Miep helemaal niet te vangen. Dinsdag kwam de bazin daarom met het idee om een mandje met Mieps lievelingseten naar boven te hijsen, in de hoop dat Miep in het mandje zou stappen en dat ze zo omlaag kon worden gehesen. “We zijn zo creatief geworden als ‘t maar kan, maar niets hielp.” 

'Super dat zoiets kan'
Het plan van de brandweer was dinsdag iets minder subtiel: de hoogwerker kon niet worden ingezet, dus besloot het korps uit Gemert om Miep uit de boom te spuiten met de brandweerslang. Miep sprong uit de boom en zette het op een rennen. Nadat de brandweermannen het beestje vingen, kon Miep dinsdagavond dan eindelijk worden herenigd met Jolanda.

“Echt super dat zoiets nog kan, dat de brandweer gewoon komt helpen in zo'n situatie”, zegt Jolanda. “Ik ben helemaal happy, en vannacht kan ik eindelijk weer een beetje slapen.” Miep maakt het overigens goed.