Ondanks dat Huismans vorig jaar werd getroffen door een herseninfarct heeft hij Het Busboekje wel kunnen ‘schrijven’ door gebruik te maken van moderne computertechnieken. Het Busboekje, met anekdotes over Rooie Stien, Amsterdamse Joop en het Boze meisje, is klaar en wordt binnenkort ( in een bus) gepresenteerd.

Praten kan Ronald Huismans gelukkig nog als de beste en ook zijn geheugen functioneert heel goed. De rest van het lijf, vooral de linkerkant, is door het herseninfarct fors getroffen. Het weerhield de voormalige BBA-buschauffeur er niet van een smeuïg boekje samen te stellen over meer dan dertig jaar achter het stuur van de bus. “Ik heb wel eens voor de grap gezegd dat mensen die psychiater willen worden eerst maar een jaar of twee op de bus mee moeten.”

Wat ik nou heb meegemaakt
Huismans heeft heel wat bijzondere, smeuïge en rare situaties meegemaakt op de bus. “Het zijn niet alleen mijn belevenissen, maar ook die van mijn collega’s. Een deel van de anekdotes in het boekje werden na een dienst gretig vertelt in de kantine."

Poeplucht in de bus
Een geurig verhaal in het boekje gaat over poep. Geen poep aan de schoen, maar poep aan de boodschappentas. “Een mevrouw had bij de bushalte haar tas in een hondendrol gezet, kwam daar de bus mee in en zette hem neer bij de chauffeur omdat ze haar strippenkaart moest opzoeken. Omdat de chauffeur in eerste instantie niet in de gaten had waar die strontlucht vandaan kwam, heeft hij aan alle passagiers gevraagd of ze even onder hun schoenen wilde kijken. De hele bus zat met zijn benen in de lucht.”

Het Busboekje is klaar, maar wordt ‘pas’ na de zomer officieel gepresenteerd. Veel collega’s die Huismans nog volgt, en passagiers die bij hem in de bus hebben gezeten, moeten dus nog even wachten of ze ook voorkomen in Het Busboekje.