Het project staat vol van de symboliek. In 2017 werd de kunstenares ongeneeslijk ziek verklaard. Haar leven stond op zijn kop. De artsen dachten dat ze niet lang te leven had, maar ze is er nog steeds. Haar leven bevindt zich in staat van tussentijd, zoals ze het zelf omschrijft. Net als het brugwachtershuisje bij Sluis 0 in Den Bosch, waar nog steeds geen definitieve bestemming voor is gevonden. 

Tussen hemel en aarde
Met het te water laten van de papieren bootjes, wil ze meer waardering vragen voor die tussentijd. "Een moNUment, met de nadruk op 'nu' omdat ik aandacht wil voor het heden. Om stil te staan hoe mooi het leven is. Een brug is hiervoor een perfecte plek. Net als ik tussen hemel en aarde leef. Toen ik de brug zag, dacht ik: ik ga het vragen. En het mocht."

150 papieren bootjes heeft ze beschikbaar voor woensdag. Gevouwen door haarzelf, bezoekers en toevallige passanten. Daar kunnen teksten op worden geschreven waarna ze in de middag allemaal te water worden gelaten. "Het wordt een geweldige dag."

Kleine dingen
Hoewel de tumor er nog steeds zit, gaat het met Anne zelf wonderbaarlijk goed. Ze mag zelfs weer autorijden en op een normale fiets fietsen. "Dat hield ik een jaar geleden niet meer voor mogelijk. Het zijn kleine dingen waar je pas bij stilstaat als je het niet meer kan en waar ik nu ontzettend van geniet. Ik ben alive and kicking."