Kelly werd in een stuit geboren en kreeg daarna steeds meer complicaties. Nu, 21 jaar later, heeft ze al vierenhalf jaar geen hap meer gegeten. CIIP houdt namelijk in dat het hele spijsverteringsstelsel niet meer werkt. De dikke- en dunne darm liggen stil en ook de maag functioneert niet. Hierdoor kan Kelly niks eten en moet er via een lijn in haar slagader voedingsstoffen worden toegediend. Daarnaast heeft ze twee stoma's die haar ontlasting opvangen en een lijn in haar neus die het gal uit haar maag afvoert. 

Door de lijn in haar slagader loopt Kelly risico op infecties waardoor ze bloedvergiftiging kan krijgen. "Dit heb ik al zo vaak gehad, dat antibiotica niet meer werkt. Als ik nu ziek word, is de kans groot dat ik kom te overlijden. In november heb ik op het randje gelegen. In mijn lijn, die op drie millimeter van mijn hart stopt, was een infectie ontstaan. Mijn ouders hadden toen al afscheid van me genomen omdat het ernaar uitzag dat ik dood zou gaan. De lijn is er toen uitgehaald en dat is mijn geluk geweest."

Beperkingen
Ondanks dat de slangen er misschien vreemd uitzien, schaamt Kelly zich nergens voor. "Ik hou een blog bij waarop ik alles over mijn ziekte deel. Ik hoop dat het taboe rondom stoma's daardoor minder wordt en dat mensen mij vragen durven te stellen in plaats van te staren. Daarnaast probeer ik als ieder ander te leven: ik heb de opleiding Verpleegkunde bijna afgerond en ik geef gastlessen over mijn ziekte. Ik heb natuurlijk ervaring aan beide kanten van het ziekenhuisbed. Werken is voor mij helaas niet mogelijk, omdat ik nooit van tevoren weet of ik een goede of slechte dag heb. Daarnaast heb ik lange tijd handbal gespeeld en sta ik achter de bar bij de sportvereniging."

Hoewel het voor een groot deel lukt, is er één ding dat ze niet meer als 'normaal' mens kan: eten. "Ik mis het niet, want ik kan me er niet echt meer iets bij voorstellen. Maar wel het sociale aspect erom heen. Denk er maar eens over na: wat ga je doen als je gezellig met vriendinnen wil afspreken? Alles draait om eten. Ik kan daar niet aan meedoen, dus zit ik er dan vaak maar gewoon wat ongemakkelijk bij met een kopje lichte bouillon voor de vorm." 

Wendy van Dijk op bezoek
Voor het tv-programma 'This Time Next Year' van Wendy van Dijk, werd Kelly een jaar lang gevolgd. In het programma krijgen mensen een jaar lang de tijd om een droom of wens te verwezenlijken. "Omdat ik in principe niet weet wanneer het afgelopen is, wilde ik heel graag mijn bucketlist afwerken. Op die lijst staat onder ander het passen van een trouwjurk, parachute springen, en het Noorderlicht zien." 

Het Noorderlicht en de trouwjurk hebben voor Kelly een belangrijke betekenis. "Ik wilde heel graag dat mijn vader, die in april dit jaar is overleden aan kanker, mij zou zien in een trouwjurk. De kans is namelijk groot dat ik dat zelf nooit zal meemaken. En het Noorderlicht is eigenlijk een raar verhaal. In de film Brother Bear ziet beertje Koda zijn overleden moeder in het groene licht. Voor papa wilde ik dat daarom heel graag zien."  

Hulphond Lyfke
Inmiddels woont Kelly zelfstandig, met hulphond Lyfke. "Door Lyfke heb ik een heel groot deel van mijn zelfstandigheid terug. Ik heb namelijk wel eens gehad dat ik niet goed werd en mijn vader toevallig net op tijd bij me was. Ik bleek een inwendige bloeding te hebben. Als ik op dat moment alleen was geweest, had ik het niet na kunnen vertellen. Nu, met Lyfke, durf ik alleen thuis te zijn. Zij kan mensen waarschuwen als het misgaat en helpt me met het huishouden. Ze kan alleen niet strijken!"