De man woonde in huis bij zijn moeder. Hij drukte ’s avonds het hoofd van de vrouw in de bank met twee kussens. Vervolgens ging hij op de kussens zitten, wat hij ‘enige tijd’ zou hebben volgehouden. 

Man toonde geen berouw
De zoon schakelde vervolgens geen hulp in. De volgende ochtend verliet hij de woning en liet hij zijn moeder achter. Hoewel de man de sleutels had meegenomen, wist de vrouw het huis te verlaten en kon ze hulp zoeken. Dat de vrouw nog leeft is volgens de rechter ‘niet aan de zoon te danken maar aan de wilskracht die de vrouw had om te overleven’. 

Verder betreurt de rechter het dat de man geen verantwoordelijkheid heeft genomen voor ‘een laffe en gewetenloze daad’. Volgens een psycholoog en een psychiater lijdt de man aan een ernstige persoonlijkheidsstoornis.