"Ik vraag me af of hij überhaupt wel beseft wat hij me heeft aangedaan. Ik denk diep van binnen van wel, maar zo liet hij het in de rechtszaal niet overkomen", vertelt Jean Paul gelaten. "Ik begrijp hem niet. Ik ben zelf helemaal niet zo. Hij heeft nota bene drie kinderen. Je zou dus denken dat hij beter nadenkt."

De rechter legde de dader dinsdag een schadevergoeding van tienduizend euro en drie maanden celstraf op. Pas nadat opsporingsprogramma Bureau Brabant beelden van de dader toonde, meldde de man uit Geldrop zich. Ook toen bleef hij zijn betrokkenheid ontkennen.

Gezicht deels verlamd en slecht zicht
Wat Jean Paul van de straf vindt? "Tja, dat vind ik een lastige vraag. Ik vind het een veel te lage straf. Maar ja, ik ken de Nederlandse rechtsstaat niet anders dan dat ze veel te laag straffen. Ik ging er dus al vanuit dat het laag zou zijn."

De tienduizend euro is een schijntje bij de fysieke en mentale schade die Jean Paul heeft opgelopen. "Dat bedrag ben ik nu al kwijt aan alleen de medische kosten. Al hadden ze me tien miljoen gegeven. Als ik dit allemaal terug zou kunnen draaien, dan zou ik die tien miljoen zo teruggeven."

Twee jaar later ondervindt Jean Paul nog dagelijks de gevolgen van de zware mishandeling. "Het rechter gedeelte van mijn gezicht voel ik nog steeds niet. Dat komt niet meer terug. Mijn zenuw is kapot, dus ze kunnen er weinig meer aan doen." Er zijn twee metalen platen in zijn gezicht geplaatst, 'zodat alles goed op zijn plek blijft zitten'. Daarnaast is ook het zicht aan zijn rechteroog verminderd. "Ik zie eigenlijk constant een kleine waas over mijn oog."

Psychische hulp
Het is niet alleen de fysieke schade die het leven van Jean Paul belemmert. "Het eerste jaar had ik er mentaal nog niet zo'n last van. Ik was vooral bezig met het fysieke herstel, want het leven gaat toch verder. Je denkt het zal wel goed komen."

Toch bleek de realiteit anders. "Ik ging mensen van me afstoten. Het waren allemaal opgekropte emoties die eruit kwamen. Met de mensen die dichtbij me stonden, ging ik in discussie. Dat waren juist de mensen die mij wilden helpen, mijn vrienden en familie." Jean Paul besloot hulp te zoeken. Hij krijgt sinds kort psychische begeleiding.

Nooit meer tot het einde blijven
Sinds die bewuste uitgaansnacht in 2018 gaat Jean Paul met een ander gevoel op stap. "Ik blijf nooit meer tot het einde, dan weet ik tenminste dat ik veilig ben. Gewoon op tijd weggaan denk ik dan, dan is er niets aan de hand." De twintiger gaat alleen op stap in voor hem bekend gebied. "Dat is een bewuste keuze. Als ik op stap ben en de sfeer wordt grimmig, dan ben ik meteen weg."

Jean Paul is opgelucht dat er na twee jaar eindelijk uitspraak is gedaan. "Het is eigenlijk een blok aan je been. Het blijft continu in je hoofd hangen." Hij hoopt dit nare hoofdstuk af te kunnen sluiten. "Ik hoop dat het wat rust geeft. Voor mij, maar vooral ook voor mijn familie."

LEES OOK: Jean Paul heeft metalen plaat in zijn gezicht na mishandeling Eindhoven: 'Elke beweging doet pijn'

LEES OOK: Avondje stappen eindigt voor Jean Paul met zeven breuken in zijn gezicht