De vriendschap tussen de politicus en de wielrenner begon op een opmerkelijke manier. Van Agt was regelmatig in St. Willebrord te vinden als hij op de koffie ging bij oud-profwielrenner Wim van Est en Paul Wagtmans, oud-gedeputeerde van de provincie Brabant. "Ik mocht dan af en toe ook aanschuiven om te vertellen over de wielersport, over ons dorp en de problemen in de maatschappij", vertelt Wagtmans.

Van Agt dweepte met de wielersport en had ook zelf een racefiets. "Ik vroeg me af of hij echt wel kon fietsen", blikt Wagtmans terug. "We besloten samen een keer op de pedalen te stappen voor een fietsritje. En wat bleek? Hij was beter dan ik."

Hij koestert de herinneringen aan zijn vriend uit Geldrop. "We belden elkaar vaak. Dries heeft in die veertig jaar nooit verzaakt me op 1 januari een gelukkig nieuwjaar en een goede gezondheid te wensen. En dan deed ik dat ook."

Er is veel moois om op terug te blikken. "Toen Wim van Est was overleden, schreef Dries een prachtig gedicht, dat nog steeds op de grafsteen staat. Toen hij het voordroeg in de kerk tijdens de begrafenis, besefte iedereen wat voor woordkunstenaar hij was."

In 2019 kreeg Van Agt een hersenbloeding. "Ik werd toen gebeld door zijn vrouw Eugenie. Ze zei dat Dries haar had gevraagd om mij te bellen als hem iets overkwam. Ze moest dan laten weten dat het goed zou komen en dat ik me geen zorgen hoefde te maken."

De oud-wielrenner probeerde de afgelopen tijd verschillende keren in contact te komen met zijn goede vriend. "Maar hij wilde liever niet meer gestoord worden. Zijn ziekte was te slopend. Hij was niet meer de Dries die hij was."

Hij vervolgt: "Wat ze gedaan hebben samen, hand in hand sterven, dat is een blijk van liefde en genegenheid. Ik denk dat het een voorbeeld is voor veel mensen."

"Dat mensen sterven en afscheid nemen, dat is normaal. Iedereen sterft een keer. Maar wat ik het meest ga missen, is dat dat telefoontje nooit meer komt."

DIT VIND JE OOK INTERESSANT:

Dries van Agt (93) overleed hand in hand samen met zijn geliefde Eugenie