De leerlingen dragen gele hesjes en hebben allemaal een stok vast. Zodra een voordeur opengaat, wordt er een lied ingezet. Terwijl ze zingen wordt er in de maat met een stok op de grond getikt. Op een afstand kijkt Paul van Roessel, kenner van de traditie, toe.

"Volgens de overlevering gingen arme boeren bij de rijken langs om eieren in te zamelen. Vroeger werden de eieren verdeeld, nu gaan ze naar de Voedselbank. Wie geen eieren had, kon dat afkopen met zogenaamd Judasgeld", beschrijft Van Roessel de traditie. In zijn jonge jaren trok hij ook door het dorp. "De woensdag voor Pasen leeft in Helvoirt en Haaren. Het is elk jaar weer een belevenis met een mooie boodschap."

Een van de groepjes belt aan bij het huis van Julia. "Ik zag jullie al in de straat lopen, maar had nog geen eieren. Ik ben nog maar even snel naar de winkel gerend om een doosje te kopen. Het is leuk om deze traditie in ere te houden." Opnieuw klinkt het getik van de stokken en de kinderen zetten het lied in:

"Vrouwke, vrouwke doet oe best,
Haolt de eier uit oew nest,
Van die witte hennen,
God zal ze kennen,
Eén ei is geen ei,
't Twidde is een hallef ei,
't Derde is een paosei."

Julia zingt het lied luidkeels mee. Behalve de eieren krijgen de kinderen ook nog wat Judasgeld van haar. Ook voor het goede doel. "Dat gaat naar een bijdrage aan de Stichting Jarige Job voor kinderen die hun verjaardag niet kunnen vieren", vertelt de 12-jarige Jente.

Aan de overkant van de straat loopt een groepje schoolkinderen met een moderne bolderkar. De kar is flink gevuld met buitgemaakte eieren en daar komen er nog meer bij. De 92-jarige Piet doet met een brede glimlach de voordeur open. "Ik heb zelf vroeger ook meegedaan. Toen deden we het nog op twee verschillende dagen. Mensen uit Haaren en Helvoirt stonden toen niet altijd op goede voet met elkaar. Dat is inmiddels veranderd. Gelukkig had ik nog een paar eieren bewaard."

Het plezier straalt van de gezichten af. Sommige kinderen zijn al hees van het zingen. "We doen het voor de leuk en omdat we dan ook niet naar school hoeven", roept Sam. Aan het eind van de ochtend worden de dozen met eieren geteld. "Het zijn er wel een stuk of veertig", zegt Jente. En daar gaan ze weer. Op naar de volgende voordeur...

Dit vind je ook interessant:

Paaseieren ophalen bijna uitgestorven, maar niet in Helvoirt