En de elektricien was al gebeld: villa brandt af na kortsluiting
"Het eerste uur was het ergste, als je ziet wat er aan de hand is en wanneer je niks kunt doen. Toen was ik het meest paniekerig. Je staat erbij en je kijkt ernaar", zegt bewoonster Marian van Leeuwen. "Op het moment dat je je realiseert dat het onomkeerbaar is, ontstaat een gevoel van gelatenheid: het is maar zo."
"Plotseling viel het licht uit."
Zij en haar man waren aan het werk toen de brand ontstond, hoogstwaarschijnlijk door kortsluiting. "Ik was in het kantoor beneden en mijn man boven toen plotseling bij hem het licht uitviel. Hij dacht dat ik iets aan het doen was, maar ik deed niets." Daarop besloot haar man op zolder te gaan kijken, naar de zekeringen. "Daar hingen dikke rookwolken. Toen hij van de zolder kwam, zei hij: bel 112 maar."
Binnen vijf minuten stonden ze buiten. "Op advies van 112 gingen we door het weiland naar de weg toe. Er hing tot ver in de tuin rook. Daar moesten we doorheen en voordat je er dan bent, ben je veertig meter van je huis af. We hebben ook nog een hond. Die moest ook naar buiten, maar die waren we even kwijt, dus die is mijn man ook nog gaan zoeken. Vervolgens zijn we via de buren, door de paardenbak - die was ook drijfnat - over de hekken geklommen om naar de straat te komen." Daar wachtten ze vervolgens op de brandweer. Terwijl de vlammen inmiddels al uit het dak van de villa sloegen.
"Je kunt wel verdrietig zijn, maar je moet weer door."
Machteloos moesten de bewoners toezien hoe hun huis door de vlammen werd verwoest. Ook buren kwamen bij het zien van de vlammen hun huis uit en bekeken de verwoestende brand vanaf de weg. "Onder andere onze hulp kwam naar ons toe, zij stond helemaal te trillen."
"Als je dan bekenden tegenkomt, schiet je wel even vol", vertelt Marian. "Maar je kunt toch niet bij de pakken neerzitten en gaan zeuren? Je kunt wel wenen en verdrietig zijn, maar je moet door. De volgende stap zetten."
"We gaan nu winkelen, want we hebben niets meer."
De nacht bracht het stel door bij een buurvrouw. En deze donderdag staat voor hen volledig in het teken van de nasleep van de brand.
"We gaan nu winkelen voor onze eerste levensbehoeften", vertelt Marian. "Deodorant, shampoo, ondergoed, kleren, een scheerapparaat enzovoorts, want we hebben niks meer. En we moeten met verzekeringsadviseurs gaan praten om zo snel mogelijk inzicht te krijgen in de situatie en om een taxatierapport te laten opstellen."
DIT VIND JE VAST OOK INTERESSANT: