"Ik hoop dat mijn werk voorgezet kan worden, ikzelf kan nog maar twintig jaar mee", zegt de 63-jarige Rien Stuijts. "Als het uitsterft is er niemand meer die de stoelen kan maken."
Stoel met een verhaalDe stoelen die bij Rien gebracht worden voor reparatie zijn vaak stoelen met een verhaal. "Ze zijn vaak van ouders of opa's en oma's geweest en mensen willen ze dan graag bewaren en gebruiken."
Rien begon ooit met het maken van manden, maar toen iemand hem een stoelzitting in de hand drukte was hij om. "Vijftien jaar geleden ben ik zelfs naar Zwitserland afgereisd om het werk beter onder de knie te krijgen", zegt hij fanatiek.
Opvolger gezocht"Met de vermelding op die lijst en de aandacht die ik ermee krijg hoop ik een opvolger te vinden. Het moet een jong iemand zijn tussen de 25 en 40, zodat hij nog lang mee kan", zegt Rien.
Het stoelenmatten is hard werken, met een zitting ben je toch algauw zes uur bezig. "Ik zit niet altijd in mijn werkplaats, mijn vrouw en ik vlechten ook wel eens voor de tv."