Maria Margaretha van Valckenisse leefde in de zeventiende eeuw en staat ook bekend als de lekkende non. Ze richtte in 1644 het Karmelietessenklooster in Oirschot op. Zuster Helena woont nog steeds in het Oirschotse klooster. Zij vertelt dat ze het daar niet heel erg vinden dat het proces nu is stilgelegd. "Het had mooi geweest als non Maria Margaretha zalig verklaard zou zijn maar het is niet erg dat het nu niet gaat gebeuren. Zo'n proces kost veel geld en tijd en ik zou dat geld liever gewoon aan de mensen geven." Dat is niet de enige reden waarom de zuster het allemaal niet zo erg vindt. "Voor ons verandert er niets in hoe we naar Maria Margaretha kijken." 

Geneeskrachtige olie
Om iemand zalig te laten verklaren moet er bewijs zijn dat er 'miraculeuze gebeurtenissen' zijn geweest bij deze persoon. De miraculeuze gebeurtenis die rondom de non speelt, gebeurde na haar dood.  

Na het overlijden van Maria Margaretha in 1658 zouden er meerdere wonderen hebben plaatsgevonden. Haar lichaam ontbond niet. In plaats daarvan liep er een olie uit haar poriën die een geneeskrachtige werking zou hebben. Hier komt ook haar bijnaam 'de lekkende non' vandaan. Volgens de verhalen zouden er ruim honderd flesjes met die olie zijn gevuld. De pastorie in Oirschot heeft nog een paar van die flesjes. 

Museum
De flesjes zijn niet de enige overblijfselen uit de tijd van zuster Maria Margaretha. Op de zolder van het Oirschotse klooster is een heel museum ingericht rondom de non. Zuster Helena verzorgt er de rondleidingen. "Ik denk dat het verhaal van Maria Margaretha te onbekend is bij de mensen. En zo'n zaligverklaring kost veel energie want alle bronnen moeten vertaald worden en het kost ook veel geld."

Boek
Maar dat betekent volgens de zuster niet dat het verhaal van de lekkende non niet bewaard moet blijven. "Want dat is wel belangrijk." Er zijn nu dan ook plannen om de informatie die de afgelopen jaren werd verzameld te bundelen in een boek. Zuster Helena: "Dat zou mooi zijn."