De vrouw van Ton heet thuis de gasten welkom. “Eigenlijk is mijn vrouw degene die alle aandacht verdient”, zegt Ton. “Vanwege mijn werk ben ik zo’n 180 dagen per jaar van huis. Ik slaap bijna vaker met mijn collega op de kamer dan samen met mijn vrouw. Ze heeft er tijdens de opvoeding van onze kinderen zo vaak alleen voor gestaan.”

De impact op je sociale leven is volgens Ton de reden dat veel soigneurs het werk niet volhouden. “Het klinkt superaantrekkelijk dat je veel mag reizen en bij grote rondes zoals de Tour de France bent. Maar van al die mooie landen zie je vrijwel niks. Je werkt van zes uur 's morgens tot elf uur 's avonds en dat iedere dag van de week. De passie voor het wielrennen moet overheersen, anders ga je het niet redden. Bij mij zit de liefde voor de sport heel diep.”

Zijn werk is heel afwisselend: "Auto’s schoonmaken, eten voorbereiden, bidons vullen en uitdelen, de koffers ophalen uit de kamers en alles klaar zetten in het nieuwe hotel. De wielersport is in de loop der jaren wel enorm veranderd en daarmee ook het werk. Er is een gigantisch ontwikkeling gaande op het gebied van voeding en training. Interessant voor ons, want werken op de automatische piloot gaat snel vervelen.”

Het mooiste van zijn werk is het contact met de renners. “Na de wedstrijd vraag ik ze voor een massage welke muziek ze willen horen. Ik heb al playlists van zestien landen. Zo heb ik ooit een Colombiaan gemasseerd, die een uur lang alles meezong. Als ik tijdens de massage praat met een renner, gaat het over alledaagse dingen zoals politiek of mooie vrouwen. Niet over de koers, want ze krijgen al urenlang informatie van de ploegleider in hun oortjes.”

Het maakt hem niet uit wie er op de tafel ligt, maar wel merkt hij een duidelijk verschil tussen sprinters, klassementrijders en knechten. "Sprinters zijn echte rauwdouwers die een beetje gek moeten zijn, terwijl de toppers in het klassement vanaf de eerste dag gestrest zijn. Knechten werken zich helemaal leeg en zijn meer relaxed.”

Ton zat onder andere 17 jaar bij de Rabobank-ploeg en twee jaar bij Team Jumbo-Visma. Daarna werkte hij bij een aantal buitenlandse teams en dit seizoen bij de ambitieuze nieuwe ploeg Q36.5 Pro Cycling Team. “Bij mijn vorige ploeg BORA – hansgrohe moest ik enkele reis 880 kilometer rijden naar het hoofdkantoor. Dat brak me op en bij mijn huidige werkgever is het hoofdkantoor in Oosterhout. Ik ben opa geworden en wil vaker thuis zijn. Het plan om te stoppen heb ik teruggedraaid, want ik kan het wielrennen niet missen.”

Deze weken geen wielrennen voor Ton, want zijn ploeg doet niet mee aan de Tour de France. "Twee weken thuis is luxe, dat is pas de tweede keer dit jaar."