Richard (51) uit Berkel-Enschot was een druk baasje dat veel tijd besteedde aan werk, vrienden, sporten en klussen. Toen hij 26 jaar was en instortte tijdens een potje zaalvoetbal werd MS vastgesteld, een ziekte van het centrale zenuwstelsel. De daaropvolgende jaren takelde hij lichamelijk steeds verder af. "Je weet niet wat het volgende is dat uitvalt. Ik kreeg verkrampingen, spasmes, steeds minder controle in mijn voeten en handen en was vooral vermoeid. Mijn lichaam was de hele dag in gevecht met het virus.”

Een stamceltransplantatie in Rusland moest zijn leven gaan veranderen. Door middel van een crowdfundingsactie werd in korte tijd de benodigde 65.000 euro opgehaald. “Het overlijden van mijn vader was voor mij een goede motivatie om te gaan. Natuurlijk zijn er bij een operatie risico’s, maar daar heb ik geen moment aan gedacht. Ik wil later mijn kleinkinderen zien, deze behandeling was voor mij de enige optie”, zegt hij geëmotioneerd.

Het was een loodzware behandeling, waarbij hij in 4 weken tijd 11 kilo afviel. De resultaten waren verbluffend. “Er is een Richard voor en een Richard na Rusland. Ik heb na de transplantatie eerst thuis moeten herstellen, mijn lichaam was gereset. MS is tot stilstand gekomen en ik zie lichte verbetering. Ik loop nog alsof ik straalbezopen ben, maar verder kan ik veel. Het grootste voordeel is dat ik veel meer energie heb om dingen te ondernemen, dat is ook heel fijn voor mijn gezin. Ik let wel goed op mezelf."

Golfen is een uitlaatklep in het leven van de Brabander. Hij startte ruim twintig jaar geleden via de fysiotherapeut met de sport om soepel te blijven, maar nam het na verloop van tijd steeds serieuzer. “De eerste jaren trainde ik alleen bij Prise d'Eau in Tilburg. Ik bleek een aardig balgevoel te hebben en was best talentvol. In het begin kon ik nog staan, maar op een gegeven moment moest ik een speciale rolstoel in. Daarin heb ik stabiliteit en word ik in staande positie gezet als ik ga slaan.”

Wat begon met een lokaal wedstrijdje, leidde uiteindelijk tot het Europees kampioenschap. Volgende week donderdag 20 juli wil hij zijn titel voor paragolfers verdedigen. “Ik ben de beste van de wereld en ga voor goud. Dat geeft mij geen extra druk, ik doe gewoon mijn ding. Mijn concurrenten hebben meer last van de wedstrijdspanning.”

Het is misschien een raar beeld voor een topsporter, maar Richard staat op de baan zijn concurrenten aan te moedigen. “Als iemand het heel goed doet, vind ik het fantastisch. Ik zie het niet zo dat ik tegen iemand golf. Het is voor mij geen probleem om te verliezen als een ander beter is. Ik heb er wel moeite mee als ik verlies door stomme acties van mezelf. Want ik wil natuurlijk wel winnen.”