Amber legt uit hoe het in India gaat: ”Vrienden hebben mij een klein beetje de basis van het zwemmen geleerd. Er zat geen techniek achter." Volgens hem leren de meeste mensen in India het op die manier.

Vijftien jaar geleden kwam Amber naar Nederland om hier te werken. Hij spreekt de taal en zijn kinderen werden hier geboren. Ze haalden hun zwemdiploma’s. “Vorig jaar waren we in Kroatië. Mijn kinderen en mijn vrienden zwommen in de zee. Ik was te bang. Ik durfde niet in open water te zwemmen.” Omdat hij toch graag mee wil kunnen doen met zijn gezin, vond hij het tijd om ook op les te gaan.

De afgelopen negen maanden zwom hij met andere volwassenen in het Ir. Ottenbad in Eindhoven. “Ik schaam mij er niet voor", vertelt hij. De cultuur is anders. Nederland is een waterland. Iedereen gaat hier op zwemles en iedereen kan zwemmen.”

In het beginnersbadje zitten normaal gesproken de kindjes van 4. Hier is Amber ook begonnen. “In de les zitten mensen van mijn leeftijd. Het zijn allemaal buitenlandse mensen die graag willen leren. Dat motiveert mij echt.”

Net als Amber, willen veel volwassenen in Eindhoven op zwemles. “In Eindhoven is het extreem”, zegt coördinator Marc Schalks van het Ottenbad. "Meestal kunnen ze echt niet zwemmen. Vaak zijn ze ook bang. Dan duurt het wat langer.”

Tachtig procent van de volwassenen komt uit het buitenland. Het merendeel is expat. De kinderen van deze expats gaan eerst op zwemles. “Daardoor willen de ouders ook. Ze willen samen met hun kinderen kunnen recreëren."

In steden als Breda, Den Bosch en Tilburg zijn er iedere week maar enkele lessen voor volwassenen. In Eindhoven verzorgt de gemeente 26 lessen voor bijna 400 volwassenen. Het werkelijke aantal is nog hoger want er zijn ook zwemverenigingen die in Eindhoven lessen voor volwassenen aanbieden.

Schalks ziet met name mensen uit India die les komen nemen. In India zelf is het er dan niet van gekomen. “Hier wordt meer zwemles aangeboden en is het betaalbaar. Het hoort hier bij je opvoeding.”

Vijftien volwassenen zitten ze in een les. Over diploma A doen ze anderhalf tot twee jaar, net als bij kinderen. “Als je wat ouder bent en angst hebt, kan het langer duren. Dan ben je een jaar of drie bezig. Die heb ik er toch wel een aantal bij zitten. Je hebt heel veel geduld nodig.”

“Ik heb lesgegeven aan een Ierse man. Die was ontzettend bang. Die heeft hier vijf jaar les gehad. Toen hij over zijn watervrees heen was, heeft hij van blijdschap staan huilen."

Bij het diplomazwemmen maken ze er altijd iets bijzonders van. “We nodigen de gezinsleden uit om mee te kijken. We sluiten af met koffie en gebak. We maken er een feestje van. Ik ben trots op wat ze bereikt hebben. Voor veel mensen is het een stap om hier in een zwembroek of badpak binnen te stappen in een groep met vreemde mensen.”

Amber is blij met de lessen die hij tot nu toe gehad heeft. Hij ziet zijn zelfvertrouwen groeien. “Als ik weer op vakantie ga, kan ik lekker met het hele gezin onbezorgd het water in.”