Ineke Louwers was er in 1973 bij toen Brabantia als eerste Eindhovense club van start ging met vrouwenvoetbal. Na een oproep in de krant was er een enthousiaste spelersgroep tussen de 13 en 30 jaar. "De trainers hebben ons het eerste jaar niet aan de competitie mee laten doen, want we moesten eerst het voetbalspelletje leren. Iedere week was er een grote opkomst bij de trainingen en we speelden onderling wedstrijdjes. Een clubtenue kregen we nog niet, we moesten laten zien dat we er iets van konden."

Binnen Brabantia werd het vrouwenvoetbal in het begin door zeker niet iedereen serieus genomen. "We kregen een klein donker hoekje op het veld om te trainen en de ballen waren slap. De mannen hebben ons regelmatig uitgelachen. Wij raakten daardoor extra gemotiveerd. Toen we na het trainingsjaar meededen aan de competitie met diverse clubs uit de regio werden we direct kampioen", zegt Louwers.

Het huidige complex van Brabantia is voorzien van alle gemakken. Vroeger was dat anders. "We begonnen in een houten keet met een gaskachel. Als we wilden douchen in de kleedkamer of het scheidsrechtershok, moest er iemand voor onze deur staan. Anders kwamen de mannen een kijkje nemen."

Op het veld moesten ze het respect verdienen door te presteren, maar daarbuiten was er wel een warm welkom. Annemarie en Ineke: "Op bestuurlijk niveau werden we direct geaccepteerd. Ook werden meerdere speelsters gevraagd om leidster te worden van een pupillenteam. Daarnaast zorgden de vrouwen voor meer sfeer. Dat heeft onder andere geleid tot meerdere huwelijken."

Tineke van Helvert (45) voetbalde in het verleden bij verschillende clubs, maar nu al vele jaren bij Brabantia. "Nog steeds zijn er clubs waar vrouwenvoetbal het vijfde wiel aan de wagen is. Ik heb meegemaakt dat de mannen kampioen werden en 500 euro kregen, de vrouwen moesten het na de titel met een paar tientjes doen. Bij Brabantia wordt vrouwenvoetbal serieus genomen. De sfeer zorgt ervoor dat veel leden blijven hangen."

Momenteel heeft Brabantia zes vrouwenteams: twee bij de senioren op zondag, twee in de zaal en twee op vrijdagavond. Meisjesteams zijn er niet, maar wel zijn er meisjes die bij de jongens meevoetballen. Zoals de 13-jarige Shania Berger. "Ik vind het fijn tussen de jongens, want die zijn sterker en ze handelen sneller. Ik word hierdoor een betere voetbalster. Ook train ik mee met het talentenplan van PSV, dat is met alleen meisjes."

Het eerste van PSV halen is de droom van Shania. Dat is voor Kirsten Jonkers (19) nooit zo geweest. "Ik kwam al bij Brabantia toen ik nog in de buik van mijn moeder zat. Het is best een grote club, maar veel mensen kennen elkaar. Hier is het goed geregeld voor de vrouwen. Met Angela Christ hebben we een oud-international als trainster, we spelen op kunstgras en de ballen zijn goed. Dat is wel iets anders dan vroeger."