Zo begint 'Drie Monniken', de nieuwe voorstelling van Theater Artemis uit Den Bosch die vrijdagavond in première gaat. Die première is in Tuindorp in Amsterdam-Noord in een klein theater dat ooit gebouwd werd voor de arbeiders van de scheepswerven. In augustus komt 'Drie Monniken' naar Brabant, de voorstelling is dan te zien op Festival Boulevard.
Zachte geluidjesVan de drie monniken uit de titel praten er overigens maar twee. De derde, gespeeld door Paul Koek, zwijgt en maakt muziek: series zachtje geluidjes met allerlei instrumenten die opvallend genoeg de stilte van de kloostergangen eerder benadrukken dan overstemmen.
De twee monniken die wel praten, moeten daaraan weer wennen. Het gaat ze steeds beter af maar er vallen lange stiltes. Samen met de geluidjes van Koek lokken die stiltes de toeschouwer in een trance. Wie de traagheid als weldadig accepteert, wacht zo een bijzondere belevenis.
GodGod en de vraag waarom Hij mensen zo'n kloosterregime op zou leggen, komen in de voorstelling bijna niet ter sprake. De monniken praten over wat zij gemist hebben door hun keus voor het kloosterleven, de góede én de slechte dingen. 'Drie Monniken' gaat daardoor niet zozeer over religie als wel over de keus om je hele leven in dienst te stellen van één ideaal. En zo'n gesprek is ook in een godloze samenleving actueel en de moeite waard.