De NS en de Belgische NMBS bestelden in 2004 de eerste V250-hogesnelheidstreinen bij de Italiaanse treinbouwer AnsaldoBreda. De treinen waren goedkoper dan de bekende TGV-trein van het bedrijf Alstom, die door het Franse vaste land raast.
Ondanks de prijs viel de Fyra vrijwel meteen tegen. De eerste problemen dienden zich snel aan. De V250's moesten in april 2007 gaan rijden, maar uiteindelijk arriveerde het prototype pas begin 2009 in Nederland voor tests. Wegens de vertragingen legde de NS in 2010 een claim neer bij AnsaldoBreda van zestig miljoen euro.
Eerste 'werkdag' verloopt dramatischPas twee jaar later vervoerde de Fyra, vlak na de introductie van de nieuwe dienstregeling, voor het eerst passagiers. De trein moest Amsterdam via Brabant met Brussel verbinden. Maar vlak over de grens viel de trein op zijn eerste 'werkdag' al stil. De passagiers strandden. De oorzaak van het defect werd niet bekendgemaakt.
Er volgden spannende weken voor de Fyrareizigers. Regelmatig viel de trein stil, tot woede van de politiek en reizigersverenigingen. De Fyra kreeg vanwege de mankementen snel de bijnaam Aldi-trein'. "Als je een zo goedkoop mogelijke trein bestelt, dan krijg je die ook", riep een woordvoerder van het Belgische TreinTramBus woedend.
Toen in januari het plaatwerk onder de trein kapot ging door het winterweer, was de maat vol; de Nederlandse en Belgische spoorwegen hadden genoeg van het geëmmer en annuleerden alle openstaande bestellingen bij de Italiaanse treinbouwer. Vrijdagmiddag werd bekendgemaakt dat er in de plaats van de falende Fyra een intercity gaat rijden, die ook in Roosendaal stopt.
AnsaldoBreda vaker in opspraakDe V250, zoals de Fyra formeel heet, is bepaald niet de eerste trein van AnsaldoBreda die in opspraak is. In 2011 stelden de Deense spoorwegen DSB treinen van het type IC4 van het bedrijf buiten dienst. Ze voldeden niet en de levering was net als bij de Nederlandse treinen toen al met jaren vertraagd. De IC4's stopten onder meer niet tijdig voor een rood sein. De falende treinen werden een grote politieke kwestie in Denemarken.
Ook in de Verenigde Staten heeft AnsaldoBreda een twijfelachtige reputatie. De 'lightrail-treinen' die de Italianen verkochten in Los Angeles kwamen jaren te laat. De voertuigen waren bovendien veel zwaarder dan was afgesproken met het Italiaanse bedrijf, dat onderdeel is van het grote concern Finmeccanica.
Bijnamen Fyra: zuurstok, kruimeldief en dodoHet vermaarde Italiaanse ontwerpbureau Pininfarina is verantwoordelijk voor het design van de V250, die door zijn kenmerkende kop ook wel Albatros wordt genoemd. Spoorwegenthousiastelingen hebben zelf een keur aan bijnamen voor de roze-wit-rode Fyratreinen bedacht. Ze noemen ze het gevaarte met een topsnelheid van 250 kilometer per uur zuurstok, kruimeldief, vogelbekdier of dodo.
Lees de nagenoeg volledige geschiedenis van de Fyra terug op onze themapagina.