Marjan Teeuwen kiest weer bijzondere Bossche plek voor tentoonstelling 'The Glorious Rise and Fall'
Marjan Teeuwen is een vrouw met een drukke agenda. Veel mensen kennen haar door haar eigen artistieke werk. De laatste jaren sloopt ze gebouwen, om al het sloopmateriaal vervolgens weer op te stapelen in ijzig nette stapels. Maar onder de naam KW14 organiseert ze om het jaar ook grote tentoonstellingen, vaak met werk van tientallen kunstenaars die ze zelf heeft uitgekozen. 'The Glorious Rise and Fall' is inmiddels de tiende aflevering in die reeks.
Groot ZiekengasthuisHet oude gebouw van de provinciale griffie aan de Bossche Waterstraat was jarenlang haar vaste stek. Maar daar zitten nu de kantoren van het Noordbrabants Museum en het SMS. Twee jaar geleden week Marjan uit naar een ondergrondse parkeergarage; deze keer koos ze voor het Groot Ziekengasthuis.
Met 'The Glorious Rise and Fall' verwijst Marjan naar de cyclus van het leven. De opkomst en de ondergang, de geboorte en de dood, de manieren waar mensen een einde aan het leven maken en naar de onontkoombaarheid van dat einde. De ruimtes waar ze de kunstwerken heeft opgehangen, mocht ze niet uitkiezen maar het werden uiteindelijk wel de oude kraamafdeling én de zalen waar vroeger de intensive care was gevestigd. Plekken dus waar het begin en het eind van het leven deel uitmaakten van de dagelijkse werkelijkheid.
Extra ladingMarjan Teeuwen is er blij mee. De ruimte en het thema van de tentoonstelling passen bij elkaar. "Je beseft wat er hier allemaal gebeurd is en dat geeft de kunstwerken een extra lading."
Net zo blij is ze met al de ruimte in het oude ziekenhuis. Ze kon elke kunstenaar - en het zijn er bijna dertig - een eigen ruimte geven. "Er zijn maar weinig musea die dat kunnen!"
Overleden kinderenNatasja Kensmil heeft in het Groot Ziekengasthuis zwart-witschilderijen opgehangen van overleden kinderen. Folkert de Jong kiest voor een ander soort ondergang. Hij maakte van piepschuim enorme beelden van helden uit de geschiedenis. Maar ze liggen erbij als op een vuilnisbelt; zelfs helden hebben blijkbaar een uiterste versheidsdatum. Har van der Put presenteert een wand vol met kleine schilderijtjes van schipbreuken. "We geloven in maakbaarheid", zegt hij. "Maar het lot kan zo maar toeslaan."
Bijna dertig kunstenaars is veel. Een bezoek aan het Groot Ziekengasthuis wordt zo een flinke wandeling. Maar wel eentje waar onderweg veel te beleven is.