VIDEO

Autisten graven in eigen leven voor Bredase voorstelling A. in Wonderland

17 juni 2013 om 21:20 • Aangepast 29 september om 07:35
Autisme. Als je er last van hebt, is de wereld letterlijk overweldigend. Geen kwaal waar je toneelspeler mee wil worden. Een groep Bredanaars met autisme brengt donderdag toch de première van hun voorstelling 'A. in Wonderland'.
Profielfoto van Redactie
Geschreven door
Redactie

Sandra Kok is autismeconsulent in Breda. Ze organiseert gespreksgroepen waar mensen met autisme elkaar ontmoeten. "Autisme zorgt ervoor dat je niet kan filteren", zegt ze. "Alle impulsen komen even heftig binnen. Bij een verjaardag hoor je alle gesprekken even hard."
KunstboekMet een groep autisten maakte met Sandra eerder een kunstboek met gedichten en foto's. Mensen uit dezelfde groep bedachten later dat het ook mooi zou zijn om een voorstelling over autisme te maken en daar hebben ze nu anderhalf jaar aan gewerkt.
Het is nogal wat voor mensen die vaak gebaat zijn bij orde en regelmaat. Of die als ze 's avonds thuiskomen van hun werk eerst even moeten liggen om orde aan te brengen in alle informatie die ze die dag binnen hebben gekregen.
Vluchten"Na de eerste dag wilde ik wegvluchten", zegt één van hen. Maar hij is gebleven en kan nu door op de juiste momenten rust te nemen en zich goed voor te bereiden en te concentreren meespelen in de anderhalf uur durende voorstelling.
De A. in de titel kan voor autist staan maar evengoed voor Alice. De hoofdpersoon van de voorstelling stapt, net als in het klassieke kinderboek, door een spiegel en komt zo in een wonderbaarlijke wereld terecht.
Amateurs'A. in Wonderland' is een amateurproductie en dat merk je. De spelers zijn geen topacteurs, maar de voorstelling is de moeite waard. Het stuk geeft inzicht in de wereld van de autisten, het verhaal en de werkelijkheid lopen door elkaar heen op een manier die het publiek mee laat voelen met de ervaringen van de spelers.
De scène waarin ze door een leeuwentemmer gedwongen worden om zich volgens de norm te gedragen, moet hun eigen ervaring weerspiegelen. Net als de plotseling opduikende vraag wanneer je aan een nieuwe liefde toevertrouwt, dat je last van autisme hebt.
Geen aapjesHet is geen aapjes kijken. Geen vorm van 'och kijk eens wat ze ondanks hun handicap kunnen'. De spelers willen graag laten zien hoe hun wereld in elkaar zit en hebben daar een vorm voor bedacht. In de bonte fantasie van de voorstelling, spelen ze voor een groot deel zichzelf. En dat is mooi om te zien.

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.