"Vorig jaar ben ik gaan kijken bij de Vierdaagse", vertelde Yvonne. "Toen dacht ik meteen: het lijkt me zo gaaf om dit zelf mee te mogen maken."
Pluk de dag"Mijn motto is: pluk de dag", aldus Yvonne. "Je leeft maar één keer, dus ik heb toestemming gevraagd aan mijn cardioloog." Yvonne mocht meedoen, maar wel op de voorwaarde dat ze heel goed zou gaan trainen en dat een begeleider met haar mee zou lopen tijdens de Vierdaagse.
Die begeleider was snel gevonden. "Mijn moeder en ik trainen al een hele tijd en dat gaat heel goed samen." Yvonne's moeder loopt mee om in de gaten te houden wanneer het Yvonne te veel wordt, zodat ze op tijd stoppen als het niet gaat. Dat is wel echt nodig, beaamt Yvonne: "Ik ben heel eigenwijs."
'Appeltje eitje'"Ik denk dat het zwaar gaat worden. Ik zeg wel de hele tijd tegen iedereen dat het appeltje eitje wordt, maar ik denk dat dat toch niet echt zo is", aldus Yvonne.
Aan de trainingen zal het in ieder geval niet liggen, want Yvonne heeft al heel wat kilometers op haar wandelschoenen afgelegd. "Voor mij is één trap lopen net zo zwaar als twee trappen voor andere mensen. Dus eigenlijk voelt het voor mij straks alsof ik elke dag tachtig kilometer loop", vertelde ze.