Vijf jaar na dood van cameraman Stan Storimans uit Goirle: 'Voor ons is het boek nooit gesloten'

11 augustus 2013 om 07:00
nl
Maandag is het precies vijf jaar geleden dat cameraman Stan Storimans uit Goirle om het leven kwam bij een Russische raketaanval in Georgië. Hoewel Rusland de dood van de cameraman als gesloten boek beschouwt, is de herinnering aan Storimans en zijn werk nog springlevend. Ondertussen vecht weduwe Marjolein Storimans voor gerechtigheid: "Voor ons is het boek nooit gesloten."
Geschreven door

Inmiddels is er een prijs die de naam van Storimans draagt, een boek over zijn werk en is er een documentaire van zijn RTL-collega Jeroen Akkermans over de tragische gebeurtenis op 12 augustus 2008. Ook werd zijn overlijden in de hoogste kringen besproken. Minister-president Rutte sprak Poetin erop aan en met de oud-Russische president Medvedev werd de kwestie besproken.
'Echte Brabander'Veel oud-collega's, vrienden en familieleden van Stan Storimans staan op zijn sterfdag stil bij het verlies. En iedereen doet dat op zijn of haar eigen manier. RTL-collega Roelof Hemmen beschrijft zijn herinneringen aan de Brabander kort maar krachtig op de website van RTL. "Stan was rauw en puur. Hij leefde het leven met een geweldige intensiteit. Stan was een Brabander, een echte. 'Ge krijgt mij de zeik niet lauw', kon hij prachtig zeggen. Die zin is een deel van mijn vocabulaire geworden, altijd inclusief bronvermelding."
Storimans was een zeer ervaren cameraman. Hij werkte al ruim twintig jaar als cameraman en had sinds 2000 zijn eigen audiovisueel bedrijf Storicam Mediaproducties in Goirle. Hij kwam in oorlogsgebieden als Afghanistan en Irak en hij filmde de verschrikkingen van de tsunami op Sri Lanka.
'Leven in schaduw van zijn dood'In de Georgische stad Gori draaide Storimans met RTL-verslaggever Jeroen Akkermans. "Mijn leven staat in de schaduw van zijn dood. Dat is een lastig iets om mee om te gaan", zegt Akkermans nu. "Stans dood speelt zeker nog een rol in mijn leven. Al was het alleen maar omdat degenen die hierachter zitten, ontkennen dat ze er iets mee te maken hebben. Alleen al voor de verwerking is het goed als we dit voor rechter kunnen brengen."
Rusland is inmiddels gestopt met het onderzoek naar de dood van Storimans, iets waar Akkermans woedend over is. Toch denkt de verslaggever dat Rusland uiteindelijk zal moeten boeten voor de raketaanval, waarbij naast Storimans ook twaalf Georgiërs om het leven kwamen. Er loopt nog een rechtszaak bij het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, waarvan volgend jaar de uitspraak verwacht wordt. "De Nederlandse regering heeft zich achter onze zaak gesteld. Dat is niet onbelangrijk, om in ieder geval meer politiek gegeven aan de uitspraak. Ik ben ervan overtuigd dat het tot een veroordeling voor Rusland komt. Het bewijs is zo overweldigend..."
Bij weduwe Marjolein Storimans blijft de schuldvraag spelen. "Ik weet eigenlijk wel voor duizend procent zeker dat het de Russen waren. Je wilt gewoon gerechtigheid." Samen met haar kinderen herdenkt ze Stan maandag samen met een intiem gezelschap. Ze hoopt ooit nog eens naar Georgië te gaan, naar de plek waar het leven van haar man eindigde.
Stan Storimans PrijsEen jaar na zijn dood werd de eerste Stan Storimans Prijs uitgereikt. De prijs is een eerbetoon aan Storimans, maar is ook bedoeld om zijn beroepsgroep in de spotlights te zetten. Cameraman Joris Hentenaar (36) won de prijs als eerste. Marjolein Storimans, de weduwe van Stan, reikte de prijs aan Hentenaar uit.
Tilburger Ivo Coolen (37) won de prijs in 2011. Voor Coolen was het winnen van de prijs heel speciaal. "Ik heb Stan heel goed gekend. Ik was ook bij zijn begrafenis. Dat was een hele trieste dag." Vijf jaar na die hele trieste dag blijkt uit alles dat de herinnering aan Stan Storimans en zijn werk overeind blijft. Of zoals Hemmen in zijn column treffend besluit. "Stan is er al lang niet meer. Maar hij is niet weg."

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.