En dat past. Voor deze middag is de oude autobus even een tijdmachine. De chauffeur maakt een rit langs de hoogtepunten uit het Tilburgs textielverleden. De opgeknapte wevershuisjes, de statige fabrikantenwoningen en de ruines van de Aabe-fabriek waar ze ooit wollen dekens voor de hele wereld maakten.
Bedrijfstak weer tot leven gebrachtNaast de chauffeur zit Frans van Kuijk. Al lang gepensioneerd maar toen hij in 1958 aan de slag ging in de textiel was het nog een bloeiende business. Frans doorliep de textielschool waar de arbeiders voor het vak werden klaargestoomd en kwam bij de Aabe terecht. Hij heeft een microfoon en een luidspreker en vertelt aan een stuk door.
De subjectieve buslijn. Zo noemt Festival Incubate de tocht door Tilburg die tot en met zondag elke middag wordt gereden. Het idee komt van de Poolse kunstenaar Grzegorz Klaman die het plan het eerst bedacht voor de Poolse havenstad Gdansk. Daar waren het havenarbeiders die hun belevenissen vertelden aan de passagiers. Later in het Belgische Genk waren het mijnwerkers die de geschiedenis van hun verloren gegane bedrijfstak weer tot leven brachten en nu in Tilburg zijn het de textielarbeiders.
Gewurgd door stropdas"Subjectief", zegt Merijn Denkers van Incubate, "omdat het om de eigen verhalen van de reisleiders gaat én om de manier waarop zij dat verleden hebben ervaren." Als er meer Tilburgers in de bus zitten, komt het volgens hem ook wel eens tot discussie.
Op het parkeerterrein bij de brandweer wijst Frans naar het gebouw waar vroeger de textielschool zat. Hij vertelt over de machines waarop de leerlingen konden oefenen en over de docent die ooit op een avond met zijn stropdas vast kwam te zitten in zo'n machine en die zo werd gewurgd. Het publiek griezelt even. En volgens Frans is het de reden waarom maar weinig mannen 'in de textiel' een stropdas droegen.
De bus voor de subjectieve busrit vertrekt elke middag om twee uur bij het textielmuseum. De laatste rit is komende zondag.