Margriet Luyten toont in De Pont bijzondere film over negen oude kunstenaars
Het is een uitspraak die raakt. In het filmpje zie je haar ook even op die beroemde oude foto, als een jonge fotografe in een zwarte BH die een negatief kritisch tegen het licht houdt. En je gelóóft haar, in dit oude gezicht zit nog steeds díe vrouw, vol met ideeën, die nu tegen de grenzen van haar leeftijd oploopt.
KunstenaarsAta is één van de negen kunstenaars die de Bossche kunstenaar Margriet Luyten op bezoek kregen. Margriet wordt al lang geboeid door de laatste jaren die een mens heeft, de tijd net voor de dood. In Museum De Pont vertoont ze nu een film over negen kunstenaars van boven de tachtig.
Het moesten persé kunstenaars zijn, zegt Margriet. Die gaan niet met pensioen, die stoppen niet op hun 65e. Die sterven in het harnas. Dat vond ik interessant".
LatasterOp het scherm achter haar is inmiddels Ger Lataster verschenen. Op een stoel met wieltjes rijdt hij heen en weer tussen zijn palet en een schilderij. Een oude man in een atelier vol met schilderijen die maar door gaat met nieuwe mooie dingen maken.
Margriet Luyten is geen journalist, ze maakte geen reportage. Per kunstenaar laat ze ongeveer vier minuten film zien, voor een groot deel close-ups van gezichten die zwijgend in de camera kijken. Van elke kunstenaar heeft ze een uitspraak geselecteerd die ook in letters in beeld verschijnt.
FilerenDe Bossche kunstenares heeft natuurlijk veel meer beeld gemaakt. Zó veel zelfs dat haar computer eronder is bezweken, vertelt ze. Maar dit, deze film, is de essentie die ze over heeft gehouden na uren kijken, luisteren en fileren.
Het moet mooi materiaal zijn, én bijzonder; vijf van de kunstenaars die ze filmde, zijn inmiddels overleden. Of ze ooit nog eens wat met al dat materiaal gaat doen, weet ze niet. "Dan moet ik het allemaal nog een keer bekijken, met hele andere ogen".
In je eigen hoofdWat er nu in De Pont te zien is, is al zeer de moeite waard. In een comfortabele bank, in het donker van de filmzaal is het niet meer iets wat zich slechts op het doek vóór je afspeelt. Margriet heeft iets gemaakt wat zich in je eigen hoofd gaat afspelen.