Jong sperwermannetjeOp de foto is duidelijk een sperwer te zien. Het is waarschijnlijk een jong mannetje, die in de tuin van Jan Jansen een andere vogel aan het oppeuzelen was. Van de winter tot de herfst zijn deze vogels vaak in de buurt van de mens. De naam sperwer' heeft de vogel vermoedelijk te danken aan een verkorting van de naam spreeuwenarend.
Zeldzame waterralOp een wat onduidelijke foto staat toch heel herkenbaar een waterral. Waterrallen komen vooral voor in cultuurlandschappen, park en tuin, stedelijk gebied, maar broeden het liefst in moerasachtige omgevingen. Het is een zeldzame broedvogel, die zich nauwelijks laten zien. De familie van Dooren had dus heel veel geluk. Meestal zijn ze alleen te horen en niet te zien. Ze maken een bizar geluid, dat lijkt op het gegil van een mager speenvarken. Waterrallen zijn donker gekleurd met een rode lange snavel. Vliegen doen ze zelden; ze verdwijnen liever al lopend uit het gezichtsveld.
Witte heksenboter Normaal zijn heksenboters geel gekleurd, maar op deze foto van Loes Westgeest is de aparte plant' spierwit. De naam van het dier is niet precies te duiden, maar het is in ieder geval wel een myxomyceet, die we ook wel slijmzwam noemen. Dit is een groep van meer dan een miljoen kleine, eencellige wezentjes. Het zijn dus niet echt planten, niet echt dieren en dus ook geen schimmel. Het is een hele aparte groep. Ze zijn overigens wel sporenvormend. Deze eencellige wezens kruipen voornamelijk op dood hout, verrot plantenmateriaal of ander organisch materiaal.
Bont zandoogjeOp de foto, genomen op 24 september door Renate, laat het bont zandoogje zich duidelijk zien. Deze dagvlinders komen tegenwoordig in Nederland algemeen voor. Ze vliegen vanaf eind maart en dan tot eind oktober, maar dan wel in drie overlappende generaties. De bonte zandoogjes overwinteren voornamelijk in popstadium, maar de rupsen, die na half augustus uit het ei gekropen komen, gaan dan ook als rups de winter in.
Gewone vogelmelkOp de foto, eentje uit de "oude doos" van juni 2013, is een mooie witte bloem te zien. Dit is naar verluidt de bloem van gewone vogelmelk. Deze plant behoort tot de bolgewassen en bij de familie van de asperges. Het bijzondere van deze plant is, dat de plant zich zowel vegetatief als via zaad vermeerdert. De wetenschappelijk naam is Ornithógalum. Dit is afkomstig van een oude Griekse plantennaam dat vogelmelk betekent. Hierin is 'ornithos' vogel en 'gala' melk. De prachtig witte bloem sluit zich bij slecht weer, maar ook bij zonnig weer in de loop van de middag.
Dit keer een gedichtje van Ellen de Haan:
De Nacht De nacht draagt mij,door vervagend grijs.Streelt mijn gezicht,tilt mij uit zijn dromen.En fluistert zacht,Niet zeuren.De dag, dat ben jij.