De stukken werden gevonden door het echtpaar Spapens, na het overlijden van de zus van mevrouw Spapens. In een leren tasje bleken documenten te zitten die gingen over een joods gezin.
Nooit over gesprokenHet is niet precies bekend hoe de zus van Spapens in het bezit is gekomen van het tasje. Hun vader had in de oorlogsjaren wel veel contact met de familie Van Dam. Het zou kunnen dat hij toen de documenten in bewaring heeft gekregen, maar daar is binnen de familie nooit over gepraat.
De familie Van Dam vestigde zich in 1921 in Tilburg, waar ze woonden tot hun deportatie. Het gaat om Hartog van Dam, zijn vrouw Maria van Geens en hun twee kinderen: Abraham en Estella. 
Brieven aan oudersTijdens de Tweede Wereldoorlog werd het gezin opgeroepen voor deportatie. Heel even leken ze de dans te ontspringen: in verband met ziekte kregen ze uitstel. Maar in de zomer van 1942 werden de twee kinderen gedeporteerd. Beiden overlijden in Auschwitz. Een jaar later werden ook de ouders afgevoerd. Zij overlijden in Sobibor.
Tussen de documenten zitten brieven van Estella en Abraham (onder andere vanuit kamp Westerbork), een bewijs van Nederlanderschap van de moeder en verschillende brieven gericht aan Hartog van Dam.
GedenktekensTer nagedachtenis aan het gezin Van Dam werden op 6 april 2010 vier Stolpersteine (gedenktekens) geplaatst in de stoep voor het pand Dapperstraat 1, waar de familie woonde. Anne Neijnens maakte een documentaire over het gezin Van Dam.