Het is zondagmiddag en met enige voorzichtigheid loop ik richting het oude boerderijtje van Toon Sprangers in Wagenberg. In mijn hoofd zegt een stemmetje dat ik moet uitkijken. Ik ben bang voor een schot hagel voor mijn kop: want de veehandelaar moet na twee inbeslagnames op z’n minst getergd zijn.
Geen nietsontziende dierenbeulSprangers heeft mij al lang aan zien komen. En ik mag binnenkomen. In eerste instantie wil hij absoluut niet praten. Wel zegt hij dat het beeld van een nietsontziende dierenbeul absoluut niet klopt.
"Dat negatieve beeld mag wel anders, moet anders. Ik laat absoluut geen dieren verhongeren." Ook laat hij weten door te gaan met handelen, desnoods ‘ondergronds’.
Omstreden paradijsvogelBehalve omstreden veehandelaar mag je Sprangers ook een ‘paradijsvogel’ noemen. Hij woont nog in het boerderijtje van zijn ouders met bijbehorend gedateerd interieur. Aan stofzuigen doet hij niet en afstoffen helemaal niet. "Waar spinnenwebben zitten is het droog."
De voordeur van het huisje kan al jaren niet meer open. "Die is zeker al 25 jaar niet meer open geweest en hij zou ook niet meer open kunnen."
God kent de afloop Hoe de confrontaties met de dierenpolitie, de inspectie en straks weer opnieuw met de rechtbank gaat aflopen weet hij niet. "Ik weet niet of ik deze oorlog ga winnen. Er zijn altijd soldaten die overleven. Hoe het afloopt beslist die man hierboven."