"Nooit meer! Eén keer is mooi geweest. Het kan van mijn bucketlist af en klaar!", zo zei hij bij de finish tegen Omroep Brabant. Hij had eerder een aantal keren aan de halve marathon meegedaan en zag de hele marathon als een uitdaging, iets dat hij gedaan moest hebben.
'Nooit meer', ook de dag ernaEn maandagochtend, daags na de marathon, denkt hij er nog steeds hetzelfde over: nooit meer een hele marathon. "Ik beperk me tot de halve, volgend jaar."
Ook al verzacht de triomf van de prestatie het een beetje: "Het doet nog vurrektes zeer! En mijn benen! En dan ben ik al even wakker, maar ik kan er nog steeds niet uit. Ik kan nog wel lopen. Maar het doet pijn. Van mijn teen tot aan mijn bovenbeen!"
Voorbereiding en voorzorgVan der Loo kon zich niet goed voorbereiden op de Eindhovense marathon, omdat hij drie weken geleden geblesseerd raakte. Vandaar dat zijn vrouw uit voorzorg achter hem aan fietste. Voor het geval dat.
En acht kilometer vóór de finish kreeg hij het zo zwaar dat hij serieus overwoog haar te bellen en het op te geven. Maar toen dacht hij: "Die acht kilometer, dat ga ik halen. Anders moet ik volgend jaar wéér. Want ik moet het wel een keer gedaan hebben, de hele marathon."
Hij is het publiek erg dankbaar dat zij hem juist die laatste kilometers, toen hij het erg zwaar had, er doorheen gesleept hebben. Dat had hij als nieuwe, onbekende deelnemer niet verwacht. "Geweldig!"