Onder de jolige jeugdigheid lijkt een goed doordacht plannetje te zitten hoe de jongens Nederland willen veroveren. Maar dat wordt keihard ontkend. "Wij zijn het schoolvoorbeeld van een gebrek aan voorbereiding," lacht gitarist Frank Spierings.
"Maar we zijn daar wel steeds meer mee bezig", vult voorman Flemming Viguurs aan, met zijn negentien lentes de jongste van het stel. "Volgend jaar willen we toch weer met wat anders komen, want dit kennen de mensen al."
Oud en grijsSpelen ze nu alleen maar covers van muziek van ver voor hun geboorte, in de toekomst willen ze ook eigen muziek gaan maken. Maar dan wel onder de naam Baby Blue. Zelfs als ze oud en grijs zijn. "Ja, dan wordt het beschamend", lachen ze allemaal.
Nederland begint Baby Blue in het hart te sluiten. Twee optredens per dag begint al aardig normaal te worden. "Wij kennen dan ook de Baby Blue Monday. Die dag slaan we eigenlijk over, maar op dinsdag zijn we er weer hoor! Maandag doet maar mee voor spek en bonen."