Aalscholver"Een foto met een prachtige aalscholver. Deze geheel zwarte vogel ziet er enigszins uit als een prehistorische vogel. Als je trouwens heel goed kijkt, en zeker in de zomertijd, dan kan je toch ook wat kleur ontdekken op de aalscholver, want ze hebben zeer opvallende witte wangen en een hele mooie, gele plek net onder de bek. Ook de snavel is bijzonder, want die heeft een haakvormige punt en is vrij lang."
"Aalscholvers kunnen een lengte bereiken van wel één meter. Dat ze prehistorisch zijn, komt misschien vanwege het feit dat ze in tegenstelling tot vrijwel alle andere watervogels in hun verenkleed heel weinig vet hebben zitten. Het verenkleed is daardoor dus niet waterdicht. Duikende aalscholvers worden dan ook drijfnat en moeten deze vogels na een duik dus het verenkleed drogen. Ze doen dit door met half gespreide vleugels op een paal of in een boom te gaan zitten. Een zeer markante houding."
Roodkopvuurkever"Deze roodkopvuurkever heeft een lengte tussen de 14 millimeter en de 18 millimeter. In ons land komen ze vooral voor in wilgenbroekbossen. De volwassen roodkopvuurkevers tref je in de lente meestal op schermbloemigen aan. De larven van deze dieren leven onder het schors van dood wilgenhout en eten dan vooral andere larven van insecten. Zijn die er niet voldoende, dan eten ze elkaar op. Echte kannibalen dus. Vermoedelijk in huis vanwege kachelhout?"
Mannetjessperwer met geslagen merel"Op de foto zie je een tevreden mannetje sperwer zitten met onder zijn klauwen een geslagen merel. Mooie foto, want zo maak je ze niet vaak. Hier bij geldt duidelijk: de een zijn dood, is de ander zijn brood. In de winterperiode komen sperwers vaak naar de tuinen."
"We hebben dit al vaak in Stuifmail gemeld en Bart Vriens heeft dus aan den lijve kunnen meemaken wat dit kan betekenen voor sommige vogels. Dat is ook de natuur, wreed (in de ogen van mensen), maar nuttig. In eerste instantie voor het mannetje sperwer, want nu heeft hij iets te eten. En in tweede instantie voor de kringloop, want het aantal merels moet niet te hoog worden, anders is de balans eruit."
Een waterland sluit (Sabine Kars)Een waterland sluitduinen en velden verdwijnenonder een duisterende huidik hou de maan in mijn armenzie een later verschijnenhet loopt op de lente vooruit