11.30 uurHet is vlak voor de koers, en nog geen renner te bekennen. Hun gereedschap op twee wielen staat al wel te blinken, maar daaromheen de mannen die nooit in beeld zijn. Ze kijken bijna allemaal naar een fiets alsof het rijwiel alles is waar ze om kunnen vragen. Als ze beginnen te praten over techniek, kunnen ze aan het woord blijven, als je niet oppast.
Verzorger Patrick de Laat van Cycling Team Jo Piels is de zakjes aan het vullen die hij straks de renners zal aanreiken. "Gel, repen en een blikje cola", zegt hij. "Die cola is voor de laatste fase van de wedstrijd. Dan willen de renners wat anders, en sommigen vinden het zelfs lekker om dan te kunnen boeren door die cola."
14.30 uurDe ravitaillering staat op het programma. Patrick de Laat staat als een volleerd goochelaar met drie zakjes in zijn handen. De renners grissen het eruit, geen ongelukken, een glimlach bij de verzorger. "Hier doe je het voor, dat zo'n bevoorrading goed gaat. Dat geeft best wel een kick, ja."
En weg is hij weer, op weg naar de bus voor zijn bezigheden in de schaduw van de roem.
16.00 uurDe koers verhardt, er worden zelfs renners gelost. De mannen in de bezemwagen bellen geroutineerd door wie er uitstapt. En dan duikt daar ineens Piotr Havik op. De renner van het Rabobank Development Team kan niet meer. "Dan moet je stoppen. Stap maar bij ons in", zegt de commissaris van de bezemwagen. Dat gebeurt.
17.00 uurIn een onooglijke trailer staat een man achter een gordijn. Hij heet Jan Nijmeijer en is verantwoordelijk voor de dopingcontrole. Dat gaat via een heus manifest, de renners worden per loting naar de trailer gedirigeerd.
Nijmeijer heeft in zijn carrière nog nooit een dopingzondaar gepakt. "En daar ben ik hartstikke blij om. Je zou denken dat iemand pakken loon naar werken is. Maar ik vind het heerlijk dat iedereen die ik ooit heb gecontroleerd heb, schoon is."
18.30 uurDe renners hebben de media te woord gestaan, de mensen met belangrijke pakken aan zitten aan het diner. Het bord met het woord 'finish' is al verwijderd. Ad van Asseldonk is één van de mannen die de boel aan het opruimen is. Hij gooit de spullen in een bus, schenkt een Belgische dame een souvenir in de vorm van een Ster ZLM Toer-vlag, en zucht dan. "Het zit er weer op. We gaan naar huis. Maar volgend jaar zijn we er gewoon weer."