De stichting Ida Zilverschoon is een particuliere stichting, die prijzen uitreikt aan personen en organisaties die zich inzetten voor de bescherming van dieren.
Nederland is een land met veel vrijwilligers. Eén op de vijf Nederlanders doet vrijwilligerswerk. En dat is veel. De één doet het een paar uur per week, een ander al jarenlang. Maar je hebt er van die vrijwilligers bij wiens werk niet te meten valt. Zo iemand is Cobi Beulink uit Den Bosch.
Duizend kittens opgevangenCobi is een pleegmoeder voor dakloze kittens voor het Dierentehuis Den Bosch. Per jaar worden er honderden kittens in Den Bosch en omstreken gedumpt, geboren en gevonden. Deze kittens komen vaak bij Cobi terecht. In de afgelopen veertien jaar heeft ze er bijna duizend opgevangen.
Marja Wiggers weet hoe zwaar het grootbrengen van een klein zwervertje kan zijn: "Duizend kittens klinkt misschien niet als veel, maar reken even met me mee: Een kitten heeft per dag minimaal vier flesjes nodig, dag en nacht.  Dat wil zeggen: flesjes klaarmaken, flesjes geven en je bent zo alweer tien minuten verder per kitten.
Cobi is in de afgelopen veertien jaar maar liefst 458 dagen beziggeweest met het geven van flesjes. En 47 dagen met het schoonmaken van de kattenbakken. "Je moet het maar willen," lacht Marja.
KittenseizoenAls het kittenseizoen begint, zo in april, dan kan je bij Cobi nog redelijk door haar huis lopen. Maar kom je een paar weken later, dan struikel je bijna over de kooien. Overal in de huiskamer staan grote konijnenkooien met kittens, dartelen de iets oudere kittens rond in de gang en lopen haar eigen katten er stoïcijns doorheen, totaal niet onder de indruk van het kleine grut om zich heen.
Wiggers: "Een dag van Cobi is een belevenis op zich. Hoor je jonge mama's en papa's soms weleens klagen over slaapgebrek. Dat is bij Cobi al veertien jaar zo."
Voor het slapengaan, krijgt iedereen een flesje en in de vroege ochtend laten de kleintjes weer van zich horen. In huize Beulink is het eten en slapen, eten en slapen en nog meer eten en slapen. En dan, na een paar maanden, is het tijd om afscheid te nemen. "Ja, dan heeft ze kleine poezerige wondertjes afgeleverd die het anders nooit gered zouden hebben en nu een gelukkig leven tegemoet gaan in een ander huisje."