Rond zes uur in de morgen liepen de eerste twee lopers door Grave. Op de achtergrond speelden bandjes en de kroegen waren in alle vroegte al geopend. Alleen de lopers die elke dag veertig ofvijftig kilometer moeten afleggen, kwamen door het Land van Cuijk.

Sterk karakterEen van hen was Michel. Zijn ouders zaten al vroeg langs de kant om hun zoon aan te moedigen. “Hij heeft veel pijn en last van blessures, maar we zijn trots op hem. Hij heeft een sterk karakter. Michel liep met een collega, maar die viel de tweede dag uit.”

Lees ook: Intocht Nijmeegse Vierdaagse: laatste lopers zijn binnen
Ook dat hoort bij de Nijmeegse Vierdaagse, net als het lopen met blaren. Al had niet iedere loper daar last van. “Nee hoor, ik heb de hele Vierdaagse nog geen blaren gehad. Het gaat goed”, vertelde een loper tegen onze verslaggever.

De glimlach regeertWat opviel was dat vooral de glimlach regeerde op de laatste dag. Hoeveel kilometers de lopers al achter de rug hadden, hoe zwaar het ook was: de lopers zagen er nog altijd de lol van in. Om kwart over zeven bestelde een groep lopers de eerste pilsjes. “Het mag dan wel vroeg zijn, maar het biertje smaakt heerlijk.”

Bewondering was er vanaf de kant, waar het steeds drukker werd. “Ik vind het heel knap”, vertelde een toeschouwer. “Ik doe het ze niet na”, zei weer een ander. Maar ook voor de toeschouwers was er vrijdagmorgen genoeg vertier in Grave.
Ook in Gassel, Cuijk en Beers zat de sfeer er vrijdag goed in. Er werd flink gezongen, dweilorkesten zorgden voor muzikale gezelligheid en ook de biertjes vloeiden rijkelijk.