Dat Leens voorstelling opeens zó actueel is, is toeval. Toen ze met de voorbereidingen begon, pakweg anderhalf jaar geleden, werd er in Nederland wel al over asielzoekers gepraat, maar niet zo heftig als de afgelopen weken.
BelgenLeen stortte zich op het onderwerp omdat Brabant aan het begin van de 20e eeuw ook al eens grote groepen vluchtelingen heeft opgevangen. Toen ging het om honderdduizenden Belgen die op de vlucht waren voor de Eerste Wereldoorlog.
Die lieten ook in Tilburg sporen na en dat maakte het voor haar als regisseur, die eerder al Tilburgse onderwerpen behandelde, interessant.
Belgische Marieke en Nederlandse SybilleMarieke is de hoofdpersoon van een roman van Johanna Spaey. In dat boek beschrijft Spaey de Belgische Marieke die op de vlucht voor de Eerste Wereldoorlog in Oosterhout terechtkomt.
Ze weeft daar het verhaal doorheen van de Nederlandse Sybille die weer om hele andere redenen van Nederland naar België vlucht.
Gekleurde actrices In haar theaterversie weeft Leen Braspenning nog meer verhalen door elkaar. Op het toneel zie je twee actrices die de roman van Johanna Spaey vertellen. Maar af en toe nemen ze een stapje terug om na te denken over hun voorstelling en dan komen ook de verhalen van de twee actrices aan de orde.
De twee actrices zijn gekleurd: de geschiedenis van de Belgische vluchteling wordt dus verteld door een actrice die er uitziet als de asielzoekers van nu. Het is een draai waardoor er opeens een heleboel dingen tegelijk gebeuren, op het toneel maar ook in het hoofd van de toeschouwer.
SchrikkenDat haar voorstelling opeens zo actueel is, deed Leen Braspenning in eerste instantie wel schrikken. "Iedereen is er nu mee bezig. Ik moest goed nadenken wat ík dan nog wilde toevoegen".
Het heeft ook voordelen. "Bij elke voorstelling doen we een nabespreking; het is opeens veel makkelijker om daar goede mensen voor te vinden".
Vrijdagavond is 'Marieke Marieke' in Eindhoven voor het eerst te zien.