Richard van Braam werd 87 jaar geleden geboren in wat nu Indonesië heet. Hij had dit jaar veel tegenslagen te verduren. Zijn vrouw overleed, en drie weken later kreeg hij te horen dat hij kanker had. Daar is hij nog niet van genezen, maar hij wilde niet gaan zitten kniezen. Hij besloot gitaar te gaan spelen. "Terwijl ik mijn hele leven nog geen gitaar heb aangeraakt", aldus Van Braam.
Fijne kneepjesHij benaderde gitarist Richard Severijns uit Oss. En die gaat nu wekelijks naar de bejaardenwoning van Van Braam en probeert hem de fijne kneepjes van het gitaarspelen bij te brengen. Gemakkelijk is het niet. "Nee, u moet die vinger recht erop zetten anders dempt u de volgende snaar." En als dat niet lukt: "Nou ja, dat komt later wel."
Van Braam heeft er veel plezier in. "Als ik 's avonds alleen ben dan pak ik mijn gitaar, ik ben er echt van opgefleurd", zegt hij. Dan pakt hij een instrument dat hij vroeger nog wel heeft gespeeld: de mondharmonica. "Dat is zeventig jaar geleden, maar ik heb het weer opgepakt en het lukt." Samen spelen ze een liedje. De oude Richard op mondharmonica, de jonge op gitaar.
De droom van Van Braam is om gitaar en mondharmonica tegelijk te spelen. "Met zo'n beugel, dan ga ik hier op de markt staan", grapt hij.