Stuifmail 14 februari: segrijnslak, de houtduif, pindakaas voor vogels en de Turkse tortel

14 februari 2016 om 12:24
nl
Wekelijks verhaalt boswachter Frans Kapteijns uit Oisterwijk over wat de natuur te bieden heeft. Luisteraars kunnen vragen stellen via [email protected]. Dit keer aandacht voor de segrijnslak, de houtduif, pindakaas voor vogels, de Turkse tortel en blauwe reigers.
Profielfoto van Frans Kapteijns
Geschreven door

Segrijnslak Op de foto zie je een hele mooie huisjesslak zitten, die ook nog eens een hele mooie naam heeft, want dit is een Segrijnslak. Het huisje, ook wel de schelp genoemd, is bol-kegelvormig en is meestal iets breder dan hoog. Het heeft een nogal stompe top en ongeveer 5 windingen. De hoogte van deze schelp is ongeveer 35 millimeter en de breedte komt neer op zo’n 40 millimeter. Als de slak uit zijn huisje komt heeft het diertje een totale lengte van maximaal 6 centimeter. De kleur van de schelp is licht- tot donkergrijs, soms groenachtig en niet gevlekt. Segrijnslakken eten zoals veel slakken van vooral jonge groene planten of scheuten. Dat doen ze meestal in de nacht omdat het dan vochtiger is. In de herfst graven de dieren zich in de strooisellaag in en sluiten voor de overwintering de schelp. Voor het zomerseizoen vindt de paring plaats en dan worden de eieren in de strooisellaag gelegd. Na twee tot vier weken komen de jongen tevoorschijn, die pas in de volgende zomer volwassen worden. Als de segrijnslakken niet opgegeten worden, dan kunnen ze meer dan vijf jaar oud worden. Grappig is dat Antonie juist nu deze slak na de carnaval gevonden heeft, want ooit zijn ze door monniken meegebracht uit Frankrijk en diende ze als vastenspijs.
HoutduifTon van de Wouw heeft heel veel vragen over houtduiven en mijn reactie is de volgende. Houtduiven zijn geen kolonievogels, maar hebben ook niet echt een hekel aan elkaar, dus daarom zie je ze soms massaal bij elkaar zitten. Kijk maar eens naar de duiven op de Dam in Amsterdam of op het Vrijthof in Maastricht. Ook bij stations komen massaal duiven voor. Nu zijn deze duiven geen echte houtduiven, maar behoren deze kruisingen wel tot die familie. Overigens is de echte houtduif binnen West-Europa de grootste duivensoort die we kennen. Het voedsel van duiven bestaat uit zaden, oogstresten, zaden van wilde planten, gevallen bessen en ander beschikbaar voedsel. In stedelijk gebied vaak rondslingerende etensresten. De houtduif broedt het liefst in bossen, parken en tuinen, maar omdat ze tegenwoordig meer en meer in stedelijke gebieden voorkomen gebruiken ze ook de gebouwen van zo’n stad.
PindakaasDe buuf vroeg zich af of ze nog een pot pindakaas op moest hangen voor de vogels of toch niet meer nu de lente al aanwezig is. In principe hoeft dat inderdaad niet meer, maar in buurten waar niet veel groen is, zou ik het toch nog doen. In onze buurt, die erg groen is, hoeft het niet meer. Maar als je het leuk vindt om vogels aan huis te zien, mag het nog wel.
Turkse tortelKees van de Ven had het volgende waargenomen. Hij zag tot zijn verbazing 42 Turkse tortels bij elkaar in een boom zitten. Dit had hij nog nooit gezien. Zijn vraag is dan ook, waarom doen ze dat? Turkse tortels horen ook tot de familie van duiven en zijn dus duidelijk ook geen kolonievogels, maar net als de andere familieleden, zoals houtduif en stadsduif zoeken ze de groep op. Dit heeft alles te maken met bescherming, want in een groep duiven bij elkaar is het voor roofvogels lastiger om een individu te pakken. Als ze solo zijn, dan is dat gemakkelijker. Mochten er dus meerder Turkse tortels wonen in tuinen, parken of stadscentra, dan gaan ze samen opzoek naar voedsel. Overigens is de Turkse tortel pas sinds de Tweede Wereldoorlog in ons land.
Koppel blauwe reigersOp de foto een mooi koppeltje blauwe reigers. Deze vogels zijn echte standvogels en blijven dus in Nederland. Overigens waren blauwe reigers vroeger hele schuchtere vogels, maar dat is tegenwoordig wel anders. Je komt ze tegenwoordig overal tegen en zijn zelfs in elke stad te vinden. Grachten, vijvers maar ook iedere tuin met een vijver worden regelmatige bezocht door deze vogels. En zoals Vogelbescherming Nederland ze benoemt, namelijk sloot-food specialisten, klopt maar ze vullen hun menu ook graag aan met mollen, muizen en grote insecten zoals sprinkhanen. Vis is echter vrijwel altijd het hoofdbestanddeel van hun eten. De meeste blijven dus in ons land, maar sommige blauwe reigers overwinteren in Engeland, en vliegen dus over Noordzee of Kanaal. Er zijn ook geringde Nederlandse blauwe reigers waargenomen in de Sahel, ten zuiden van de Sahara in Afrika.
Europese natuurorganisaties trekken aan alarmbelVan Stichting RAVON op 9 februari: Een agressieve schimmelziekte die volledige salamanderpopulaties dreigt uit te roeien, rukt via Nederland, Duitsland en België op in Europa. In een gezamenlijke brief aan de Europese Commissie dringen natuurorganisaties en wetenschappers aan om onmiddellijk middelen vrij te maken voor monitoring, noodplannen en onderzoek. Daarnaast moet de handel in besmette salamanders stopgezet worden. De Aziatische schimmelziekte B?atrachochytrium salamandrivorans v?reet de huid van salamanderachtigen letterlijk weg. De ziekte dook voor het eerst op in Nederland in 2010. Snel werd duidelijk hoe dramatisch de impact van de besmetting is: in drie jaar tijd verdween 99,9 procent van de Nederlandse populatie vuursalamanders. De situatie was zo ernstig dat de Nederlandse autoriteiten besloten om enkele niet­ besmette dieren in quarantaine te houden, die uitgezet zouden kunnen worden mocht de ziekte ooit weer verdwijnen.
Webcams Vogelbescherming aan op ValentijnsdagValentijnsdag 2016, zondag 14 februari, staat ook bij de vogels in het teken van de liefde. De webcams van Beleef de Lente van Vogelbescherming Nederland gaan dan aan. Via de camera’s in de verschillende nesten kan iedereen het broedseizoen live volgen. Alle beelden zijn rechtstreeks te zien en dagelijks zijn er clips van de mooiste en meest spannende momenten. Het tiende seizoen van Vogelbescherming start dit jaar bijzonder vroeg. Op Valentijnsdag gaan de eerste camera’s al aan. De bosuil start namelijk midden in de winter met het paren, broeden en groot brengen van de jongen, en dat willen we niet missen! Vorig jaar bracht ons paartje met succes twee jongen groot.
Gedicht(Ankje Joustra)
(On)dankbaar…
Zo kwam mij ter oreDat een vriendinZiek geworden isKanker..Ellendige ziekteZoveel mensen aan verlorenWat een gemisWaarvoor zijn wij geborenWat heeft het voor zinAls er zoveel pijn en verdriet is
Het klinkt misschien zwartgalligIk snap het soms echt niet meerNiks lijkt meer toevalligHet gebeurt keer op keer
Kijk eens om me heenBen heel gezegend met mijn gezinToch vraag ik me met regelmaat afStel dat ik doodgaOf mijn partner of een van mijn kinderenWat moeten zij zonder mijWat moet ik zonder hunVreselijke gedachtenMaar wel een harde waarheidWant hoe dan ookOoit komt een ieder zijn tijd
Oneerlijk.. De volgorde waaropAl zoveel mensen heen gegaanWeggebrachtZoveel gebroken harten en levens
Waar doe je het voorEen leven aan een kind schenkenLiefde bezegelen met ringenEen leven lang samen plannenEn dan opeens is alles andersWees daarom dankbaarVoor het geluk wat je wel hebtDe arm die om je heen slaatOok al voel je je eenzaam en alleenMet zoveel mensen om je heenWeet dat je niet alleen staat
Deprimerende gedachtenSchrijf het van me afOok als het niet gelezen zou wordenIk ben er nu even vanaf
Blijf niet hangen, leef in het hedenBlijf sterk, wees blijLach veel, heb liefAls je minder moet en meer magBen je vaak veel meer tevredenGeniet van de kleine dingen
Elke dag
En als je tijd dan is gekomenWees dan niet getreurdWant wat je hebt geleefdIs waar je van kunt dromenEn is niet voor niks geweest
De reden van een iederOm hier op de wereld te mogen zijnIs van grote betekenisDe mensen die zijn weggenomen
Groot of kleinArm of rijkAllemaal gelijkGeliefd

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.