'Trots dat ik veroordeelde pedoseksuelen mag helpen'

16 mei 2016 om 17:33
nl
De meeste mensen gaan veroordeelde pedoseksuelen het liefst uit de weg. Maar de Brabantse Ank zoekt juist elke week bewust een veroordeelde pedoseksueel op. Niet om vrienden met hem te worden, maar om te zorgen dat hij niet opnieuw de fout in gaat.
Profielfoto van Smit Mattijs
Geschreven door
Smit Mattijs

Als Ank op een verjaardag uitlegt wat voor vrijwilligerswerk ze doet, oogst ze over het algemeen weinig positieve reacties. "Pedoseksuelen horen nooit meer vrij te komen, is nog een van de meest beschaafde reacties die ik hoorde. Maar ik doe wél iets enorm nuttigs voor de samenleving, dus ik ga er gewoon mee door", vertelt Ank vastberaden.
LEES OOK: Vrijwilligers verkleinen de kans dat pedofielen in de fout gaan
Al jaren spreekt Ank elke week met een veroordeelde pedoseksueel af. Eerst samen met enkele andere vrijwilligers, de laatste tijd alleen. "Hij komt zelfs wel eens bij me thuis. Dan gaan we een spelletje spelen of een kop koffie drinken."
Naar de speelplaatsAnk nam de zedendelinquent mee naar plaatsen waar hij voorheen niet durfde te komen. Zoals het Paleis van Justitie, waar hij veroordeeld is. "Maar ook een keer naar een kinderspeelplaats. Juist om te kijken wat het bij hem teweegbracht."
[YouTube:body:https://youtu.be/8Mwam-sgW0I]Het doel van al die gesprekken en uitstapjes is even simpel als ingewikkeld: zorgen dat hij meer zelfvertrouwen en een beter zelfbeeld krijgt. "Ik denk dat hij in de afgelopen jaren langzaam maar zeker een beter mens is geworden."
Geen nieuwe slachtoffertjesIn de loop der jaren heeft Ank veel met hem gesproken over zijn misdaden. "Die veroordeel ik. En dat weet hij ook (...) Hij is er zelf ook van doordrongen dat het enorm fout van hem is geweest, hij wil niet opnieuw de fout ingaan. Dat is een andere belangrijke reden voor mij om dit te doen: bijdragen aan een goede re-integratie. En daarmee zorgen dat er in de toekomst geen nieuwe slachtoffertjes bijkomen."
Reactie pedoseksueelDe pedoseksueel zelf mogen we niet met naam noemen. Wel vertelt hij via de mail het volgende over de begeleiding door Ank en andere vrijwilligers: "In het begin was het best eng (...). Je geeft toch wat van jezelf bloot. Ik ben door de gesprekken met de neus op de feiten gedrukt (...). Ik ben door de gesprekken mondiger geworden, kan beter met problemen omgaan. Ik voel mij weer mens, omdat ik weer in de maatschappij mag meedraaien. Het is niet altijd makkelijk na een veroordeling."

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.