Om 3.18 uur braken de dieven de poort en de achterdeur van de drogisterij open. Meteen kregen Yvonne en haar man een seintje via het alarmsysteem. “Wij wonen direct naast de zaak. We werden wakker van het alarm en ik zag in ons systeem waar het alarm afging, in onze winkel dus”, vertelt ze.
Samen met haar man ging ze op zoek naar de dieven. Haar man aan de voorkant van de winkel. Maar Yvonne ziet al snel dat de dieven via de achterkant zijn binnengekomen en op de parkeerplaats de spullen stonden in te laden. “Ik bleef maar naar ze roepen. Afblijven! Het is niet van jullie! Maar ook dingen die niet zo netjes waren”, zegt ze nu lachend.
Loslaten!“Op de parkeerplaats waren ze bezig om een dekbed, waar de parfums in zaten, in de auto te tillen.” Yvonne wil haar spullen koste wat het kost terug hebben. “Loslaten! Dit is van mij”, schreeuwt ze tegen één van de personen die het dekbed nog vast had. De andere dader ging alvast in de auto zitten.
De dief liet het dekbed los. “Ik pakte het meteen vast en trok het naar me toe”, vertelt ze. Inmiddels is ook haar man op de parkeerplaats. “We hebben staan bonken op de auto en staan schreeuwen.” De dieven gingen er in hun auto vandoor en niet veel later was ook de politie aanwezig.
AlarmDonderdagochtend blikt Yvonne terug op de overval. “Ze moeten hier al eerder zijn geweest. Om te verkennen”, denkt ze. “En ze dachten dat ze safe zaten door maar één minuut in onze winkel te zijn, dan zou de politie niet meteen gealarmeerd zijn. Maar ze hadden even niet door dat wij er direct naast wonen.”
Het dekbed, waar de parfumverpakkingen in waren geschoven, hebben Yvonne en haar man terug. “Sommige verpakkingen zijn beschadigd, maar ik ben blij dat we onze spullen terug hebben. Het wordt nu uitzoeken welke verpakkingen en flesjes beschadigd zijn.”