Brabant heeft sinds 1945 een aparte provinciale herdenking. In Waalre worden dan de Brabantse militairen herdacht die sneuvelden en de Brabanders in het verzet die omkwamen. Ook de Brabantse militairen die na de oorlog om het leven kwamen in bijvoorbeeld Nederlands-Indie, Korea en Afghanistan worden herdacht.
De eigen Brabantse herdenking was eerst in het najaar maar is later verplaatst naar 4 mei. Maar dan is het vaak vakantie. De plechtigheid is nu weer terug op de oude tijd. De hoop is dat er nu meer jongeren bij de herdenking worden betrokken omdat er nu geen schoolvakanties zijn. Bovendien zijn er op 4 mei overal plaatselijke herdenkingen. Die 'concurrentie' is er nu niet.
Herdenken is niet alleen stilstaan bij de slachtoffers, maar ook een reflectie over hoe we zelf in het leven staan.
Levende herinneringenSoldaat Eduard Pannenborg, inmiddels 94 jaar, weet zich alles over de bevrijding nog goed te herinneren. Zijn ogen beginnen te glimmen als hij praat over de bevrijding. Hij herinnert zich de gezichten van de mensen nog goed. Naast de enorme groepen buitenlandse soldaten zagen ze ook hem en andere Nederlandse soldaten tussen de bevrijders lopen.
"We waren daar natuurlijk ook vanwege politieke overwegingen. Wij moesten aan de wereld laten zien dat ook Nederlanders mee hielpen met de bevrijding van het land", blikt Pannenborg terug.
Maar in de herdenkingsuitzending ook een reportage over het nut van herdenken en we praten met een nabestaande van de oorlog in Nederlands-Indië.