De Rijsbergenaren hadden al drie weken door Nieuw-Zeeland gereisd toen ze voor hun laatste week aankwamen in badplaats Kaikoura. Zestig kilometer daar vandaan lag het zwaarst getroffen gebied van de aardbeving. Marjon en Leo werden zondagnacht dan ook wakker van de trillingen.
"We werden wakker in het donker en alles bewoog. Je hoorde van alles kapot vallen", vertelt Leo. "Het was heel beangstigend." Marjon vult hem aan: "Je schiet in de overlevingsmodus. We hebben heel snel onze tassen en kleding gepakt."
TsunamiMet de bed-and-breakfast in Kaikoura had het stel geluk, want die lag net in een gebied dat wat hoger lag. Met als gevolg dat ze hun omgeving zagen veranderen in een evacuatiegebied. Marjon: "De zee zag er kalm uit, maar we werden wel gewaarschuwd voor een tsunami. Mensen kwamen van beneden naar boven gereden. Helikopters vlogen constant door de lucht. Er was geen water en geen elektriciteit."
EvacuatieDe belangrijke wegen rond Kaikoura waren door de aardbeving niet meer begaanbaar. Na een paar dagen werden Leo en Marjon dan ook per boot geëvacueerd. Met een klein bootje werden ze naar een groot marineschip gevaren. Leo moet een beetje lachen: "Dat was eigenlijk ook wel leuk en spannend."
Na acht uur kwamen ze in Christchurch en vanuit daar konden de Rijsbergenaren hun eigen vlucht weer terugpakken naar Nederland. Met vakantiekiekjes op zak die niet iedereen had kunnen maken: "Het was een heel mooie vakantie met een spannend einde."